Οι εκπαιδευτικοί δεν θα γίνουν πλασιέ των επιχειρηματιών

Πρόγραμμα δράσης ή «απόδρασης» από τα προβλήματα και τα αίτιά τους;

Την προηγούμενη εβδομάδα πληροφορηθήκαμε από το Γραφείο Σχολικών Συμβούλων Καρδίτσας ότι διοργανώνεται ένα πρόγραμμα δράσης με τίτλο «Τρέχουμε και περπατάμε για τα σχολεία των παιδιών μας». Το πρόγραμμα προτείνει έναν αγώνα δρόμου, με σκοπό τη συγκέντρωση χρημάτων. Με τα χρήματα «θα αγοραστούν φορητά συστήματα (φορητός ΗΥ + μηχάνημα προβολής – projector), τα οποία σε συνέχεια θα δοθούν με κλήρωση σε κάποια από τα 42 σχολεία της Καρδίτσας», όπως αναφέρει το σχέδιο δράσης. Στο ίδιο σχέδιο διαβάζουμε πως «Τα χρήματα για τα μηχανήματα που θα αγοραστούν και θα κληρωθούν, θα τα αναζητήσουμε από χορηγούς της πόλης της Καρδίτσας, αλλά και των άλλων πόλεων του νομού» και παρακάτω διαβάζουμε: «Ο επιχειρηματικός κόσμος έχει την ευκαιρία να δείξει, ότι, πέρα από την απολύτως θεμιτή επιδίωξη του κέρδους, ενδιαφέρεται και για την εκπαίδευση των μαθητών, επενδύοντας στον εξοπλισμό του σχολείου τους».

Ειλικρινά, δεν μας εκπλήσσει ιδιαίτερα το φαινόμενο. Προηγήθηκαν πολλά παρόμοια περιστατικά όπως: Η προ διετίας, έναρξη της «πολιορκίας» σχολείων της Θεσσαλονίκης από την «Coca Cola-3Ε», η οποία διοργάνωσε ψηφοφορία μέσω facebook, αναζητώντας το σχολείο που θα αναλάβει να αναμορφώσει, κάποια μεγάλη εταιρεία στον Πειραιά, η οποία διαφήμιζε πως μπορεί να αναλάβει ορισμένα λειτουργικά έξοδα των σχολείων, με αντάλλαγμα το 10% της επιφάνειας του σχολείου για την προβολή της, ή η περίπτωση της Καβάλας, όπου με πρωτοβουλία κάποιου αυτοαποκαλούμενου μη κερδοσκοπικού σωματείου και την «ευγενική» υποστήριξη μεγάλης καπνοβιομηχανίας, υπόσχονταν να καλύψουν τις ανάγκες θέρμανσης σχολείων και πολλά άλλα παρόμοια που μακραίνουν τη λίστα των «φιλάνθρωπων» και δεν χωρούν όλα σε ένα κείμενο.

Ήταν θέμα χρόνου επομένως, η «νέα» εποχή για την εκπαίδευση να φτάσει και στην περιοχή μας!! Η τοπική Δημοτική αρχή, ακολουθώντας τις παραινέσεις του Υπουργείου και τα βήματα άλλων Δήμων, με πρωτοβουλία του Γραφείου Σχολικών Συμβούλων, αποφασίζουν να μετατραπούν, συνεπικουρώντας αλλήλους, σε προωθητές – πλασιέ των επιχειρηματιών της περιοχής.

Αν αυτά συνέβαιναν ως μεμονωμένα περιστατικά, σε άλλη συγκυρία, θα μπορούσαμε, ίσως, να τα αγνοήσουμε. Συμβαίνουν όμως στην εποχή που το Δημόσιο Σχολείο μετατρέπεται στο σχολείο-επιχείρηση, στο σχολείο-πρότυπο του ΔΝΤ, των κατευθύνσεων της ΕΕ και του ΟΟΣΑ. Όλοι οι θεσμικοί υπηρέτες αυτών των πολιτικών στο υπουργείο, αντιγράφουν αυτολεξεί τις οδηγίες των «ειδικών» επιτηρητών μας και συμβάλλουν, εγχώριοι και ντόπιοι, μαζί, στην προμελετημένη και καλοσχεδιασμένη ένδεια σε υλικοτεχνική υποδομή, στις ελλείψεις σε προσωπικό, στην δήθεν αξιολόγηση των δομών και των προσώπων. Έτσι, μας καλούν να αποδεχτούμε ως τετελεσμένη την όλο και μεγαλύτερη ένδεια που δημιουργεί ο οικονομικός στραγγαλισμός των σχολείων, μας προτείνουν «να τρέξουμε για τα παιδιά μας» και μας σερβίρουν ως λύση-μονόδρομο τη «χορηγία», αφού το κράτος «δεν μπορεί» να χρηματοδοτήσει επαρκώς τα σχολεία μας.

Επιπλέον, ο νόμος για την «αξιολόγηση» προτείνει καθαρά τέτοιες «δράσεις» και αποτιμά τις «χορηγίες» των εταιρειών ως θετικούς δείκτες. Κατασκευάζει το «νέο» σχολείο της αγοράς, όπου οι διδάσκοντες και ο διευθυντής, ως μάνατζερ, θα κληθούν να προσελκύσουν πόρους, για να μπαλώσουν τις ρωγμές της εγκατάλειψης από την πολιτεία. Όσοι εκπαιδευτικοί αναλάβουν τέτοιες πρωτοβουλίες είναι οι «καλοί» εκπαιδευτικοί και τελικά αυτοί είναι αρκετά ικανοί και «άξιοι», ώστε να βρίσκουν λύσεις στα δύσκολα!! Εξίσου επικίνδυνο είναι το ότι την ίδια στιγμή, στο πλαίσιο της διαδικασίας Αυτοαξιολόγησης της Σχολικής Μονάδας, προωθείται η εξεύρεση πόρων για τα σχολεία έξω από τον κρατικό προϋπολογισμό. Συγκεκριμένα, στην ιστοσελίδα του Παρατηρητηρίου της ΑΕΕ (ΤΟΜΟΣ ΙΙΙ: ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗΣ σελίδα 27) περιλαμβάνεται προς διερεύνηση και αποτίμηση, μεταξύ άλλων δεικτών ποιότητας του εκπαιδευτικού έργου στη σχολική μονάδα, ο σχετικός δείκτης. Τα σχολεία οφείλουν να αναζητήσουν χορηγίες από ιδιώτες, τοπικούς φορείς, εταιρείες και (γιατί όχι;) πολυεθνικές, τόσο για να καλύψουν τις ανάγκες τους, όσο και για να επιβιώσουν, καθώς, όπως αναφέρεται στην έκθεση του ΟΟΣΑ (ΟΟΣΑ, σελ.67, παρ. 131) «η αυτοαξιολόγηση πρέπει να οργανωθεί, με τρόπο ώστε να είναι συγκρίσιμη μεταξύ σχολικών μονάδων και να μπορεί να επικυρώνεται και να συμπληρώνεται από εξωτερική αξιολόγηση». Όποιο σχολείο λοιπόν λειτουργεί ανταγωνιστικά απέναντι στα άλλα σχολεία και συμπεριφέρεται ως μια καλή επιχείρηση, είναι «καλό» σχολείο!

Η κυβέρνηση μας το λέει καθαρά και ο Δήμος μαζί με τους τοπικούς Σχολικούς Συμβούλους, συμπεριφερόμενοι ως θεραπαινίδες της κυβερνητικής πολιτικής, το αναμεταδίδουν: ΤΡΕΞΤΕ και ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΕΙΤΕ. Βρείτε τα λεφτά μόνοι σας. Από τους γονείς, από διαφοροποιημένα εκπαιδευτικά προγράμματα που χρηματοδοτούνται από πλούσιους κι «ευαίσθητους» χορηγούς, από επιχειρήσεις, από εσάς τους ίδιους. Οι προσπάθειές σας θα αναγνωριστούν, όταν έρθει «η ώρα της κρίσης», με την αυτοαξιολόγηση και την κατηγοριοποίηση των σχολείων!!

Σ’ αυτή τη συγκυρία και σ’ αυτό το πλαίσιο τοποθετούμενες αυτές οι πρωτοβουλίες, δεν μπορούν να χαρακτηριστούν καλοπροαίρετες, αλλά μόνον επικίνδυνες και λυπούμαστε ειλικρινά που τέτοιες προτάσεις προωθούνται από το Γραφείο των Σχολικών Συμβούλων και υποστηρίζονται από κάποιους συναδέλφους εκπαιδευτικούς στο Δημοτικό Συμβούλιο. Τους καλούμε να αναθεωρήσουν τη στάση τους. Τα σχολεία δεν έχουν ανάγκη από «φιλάνθρωπους», ούτε από κάποιες ΜΚΟ και λοιπές κατηγορίες που προσφέρουν ψίχουλα με αντάλλαγμα την προβολή τους. Άλλωστε, πάντα υπάρχει τρόπος να βοηθηθούν τα σχολεία αθόρυβα, από όποιον πραγματικά ενδιαφέρεται. Σε καμία όμως περίπτωση, δεν επιτρέπεται η συμμετοχή εκπαιδευτικών με τα παιδιά της τάξης τους ή του σχολείου τους σε εκδήλωση χορηγών. Δεν επιτρέπεται να γινόμαστε μέσο για διαφήμιση εταιρειών. Αποτελεί προσβολή στο χαρακτήρα και στη φύση του Δημόσιου Σχολείου. Τα σχολεία έχουν ανάγκη μόνον από την απαραίτητη κρατική χρηματοδότηση.

ΕΜΕΙΣ οι εκπαιδευτικοί ΑΠΑΝΤΑΜΕ: Δεν λειτουργούμε ανταγωνιστικά δεν… διαγκωνιζόμαστε, ούτε διαγωνιζόμαστε. Αντίθετα:

  • Αγωνιζόμαστε για δημόσια χρηματοδότηση της εκπαίδευσης.
  • ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΤΙΘΕΤΟΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ.
  • Με τη φωνή μας λέμε «ΟΥΤΕ ΔΕΚΑΡΑ ΑΠ’ ΤΗΝ ΤΣΕΠΗ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ».
  • Αγωνιζόμαστε για ενιαίο Δημόσιο δωρεάν Σχολείο για όλα τα παιδιά.
  • Αγωνιζόμαστε για τα μορφωτικά δικαιώματα όλων των παιδιών και για τα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών και όλων των εργαζομένων, που είναι οι γονείς των μαθητών μας.
  • Είμαστε απέναντι στην απαξίωση-υποχρηματοδότηση των σχολείων, στις ευρωπαϊκές οδηγίες για αντιεκπαιδευτικές αναδιαρθρώσεις, στα αγοραία προγράμματα σπουδών, στο φτηνό, ευέλικτο, αγοραίο «Νέο Σχολείο» και εναντιωνόμαστε στην αυτοαξιολόγηση –