ΠΡΟΣ: Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων,
Πολιτισμού και Αθλητισμού, Υπουργό
κ. Κωνσταντίνο Αρβανιτόπουλο
Η Ελληνική Συνομοσπονδία Γονέων και Κηδεμόνων Γερμανίας και οι Ομοσπονδίες μέλη της, σε συνεργασία με την ειδική συνεργάτιδά μας για εισαγωγικά θέματα στην τριτοβάθμια…
εκπαίδευση, κα Δήμητρα Αγγελακούδη, πρώην μέλος της Ομοσπονδίας Βόρειας Ρηνανίας Βεστφαλίας, πρώην μελος της Συνομοσπονδίας Γονέων και Κηδεμόνων Γερμανίας, αλλά πάνω απ όλα μητέρα, μετανάστρια και αγωνίστρια υπέρ της Ελληνόγλωσσης Εκπαίδευσης στο εξωτερικό, παρακολουθούμε με ιδιαίτερη ανησυχία τις εξελίξεις στα θέματα της Ελληνόγλωσσης εκπαίδευσης στη Γερμανία.

Αξιότιμε κ. Υπουργέ,

Έχει ήδη, από τα μέσα Οκτωβρίου του 2013, μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων των εισαγωγικών εξετάσεων των ομογενών στα Πανεπιστήμια, που επικοινωνούμε με συνεργάτες του γραφείου σας. Συγκεκριμένα έχουμε επικοινωνήσει με τον κύριο Βασιλόπουλο με αίτημά μας, να σας ενημερώσουν για την περίπτωση τον παιδιών μας. Εκτός αυτού, σχετικά με το παρόν αίτημα, προηγήθηκαν διαβήματα, διαμαρτυρίες όπως και άμεση διαβούλευση του θέματος με την τότε αναπληρώτρια Υπουργό Παιδείας κα Γεννηματά εν έτη 08.2011. Τώρα δίνεται η ευκαιρία να διορθωθούν οι αδικίες του παρελθόντος. Με την σχετική νομοθετική ρύθμιση των ειδικών κατηγοριών των γηγενών, να προστεθεί επιτέλους και η αντίστοιχη κατηγορία των ομογενών.

Τα παιδιά μας, που είναι απόφοιτοι ελληνικού Λυκείου της Γερμανίας, έχουν δώσει εξετάσεις με την κατηγορία τέκνα Ελλήνων του εξωτερικού, μια κατηγορία που έχει ως όρο να πιάσουν οι μαθητές μια βάση του „35‘‘, όταν στα παιδιά της Ελλάδος ανεξαρτήτως ειδικής κατηγορίας, θεωρείται ο τελευταίος ως Βάση. Δυστυχώς τα παιδιά που δεν γράφουν αυτό το „35“ μένουν εκτός των σχολών της επιθυμίας τους. (Για συνεχή φορά οι θέσεις των ομογενών στις σχολές μένουν κενές).

Θεωρούμε πως είναι άδικο και ενάντια στην αρχή της ισότητας, τα παιδιά τα οποία μεγαλώνουν σε μια ξένη χώρα, σε ένα ξένο περιβάλλον, δίνοντας κανονικά τις εξετάσεις του Μαΐου στο Λύκειο τους, σε όλα τα μαθήματα όπως και της κατεύθυνσης, αναγκάζονται να ταξιδέψουν στην Ελλάδα για να ξαναδώσουν εξετάσεις στην κατεύθυνση τους, χωρίς ελπίδα να περάσουν κάπου εάν δεν πιάσουν αυτό το ,,35″.

Αυτά τα μεταναστόπουλα δεν έχουν δικαίωμα επανεξέτασης, επαναβαθμολόγησης και ένστασης. Μείναμε άφωνοι ακούγοντας τους συνεργάτες σας να μας λένε, πως αυτά που ζητάμε στις εξετάσεις, είναι τα μηδαμινά των γνώσεων, που πρέπει να έχει ένα παιδί της ομογένειας. Δεν ξέρουμε εάν γνωρίζουν οι συνεργάτες σας ότι η εξεταστέα ύλη είναι μια και μοναδική για τους γηγενείς και για τους ομογενείς και τα θέματα των ομογενών έχουν την ίδια δυσκολία όπως των γηγενών. Δεν υπάρχει καμία διαφορά ανάμεσα στις εξετάσεις των γηγενών με των ομογενών. Άραγε γιατί δεν υπάρχει ισότητα;

Το ομογενόπουλο δεν θεωρείται ελληνόπουλο; Οπότε εφόσον δεν έχουν καμία διαφορά ούτε η εξεταστέα ύλη ούτε και η δυσκολία των θεμάτων, γιατί τα Ελληνόπουλα στην Ελλάδα να μην έχουν βάση και τα Ελληνόπουλα του Εξωτερικού να έχουν αυτό το «35″;

Στην συνέχεια, προσπαθήσαμε να ενημερωθούμε από τους συνεργάτες σας, για μοριοδότηση παιδιών που είναι προστάτες της οικογενείας λόγω αναπηρίας οικογενειακού μέλος. Η απάντηση που λάβαμε ήταν, πως και αυτές είναι ειδικές κατηγορίες, και δεν περιλαμβάνονται οι ομογενείς.

Το ερώτημα που θέσαμε περί μοριοδότησης αθλητών είχε ακριβώς το ίδιο αποτέλεσμα. „δεν περιλαμβάνονται οι ομογενείς“. Ουδέποτε στήριξε κανείς αυτά που έλεγε σε κάποιο νόμο παρά το μόνο που λέγεται πάντοτε είναι ότι „μιλάμε για ειδικές εξετάσεις“.

Μετά την τροπολογία του Νόμου για την εισαγωγή των αθλητών στα ΑΕΙ χωρίς εξετάσεις, ανεξαρτήτως αν πρόκειται για ομογενείς ή αλλοδαπούς μαθητές, ξαναθέσαμε το ερώτημα στους συνεργάτες σας, περί μοριοδότησης αθλητών. Η απάντηση των συνεργατών σας ήταν: „εφόσον τα παιδιά σας δεν λαμβάνουν μέρος στις Πανελλήνιες εξετάσεις αλλά στις εξετάσεις των ομογενών, δεν δικαιούνται τα μόρια ως αθλητές “.

Εάν τα παιδιά μας λαμβάνανε μέρος στις πανελλήνιες εξετάσεις των γηγενών δεν θα ήταν ομογενείς!

Με το παρόν διάβημα μας, άλλωστε όπως το έχουμε κάνει αμέτρητες φορές, ζητούμε, από εσάς, να παρέμβετε, αναφερόμενος στην αρχή της ισότητας και να πάρετε τις αποφάσεις,ώστε να δοθεί στα παιδιά της ομογένειας το δικαίωμα, να εισάγονται στης σχολές με το συνολικό βαθμό τον γραπτών τους λόγω κενών θέσεων, όπως άλλωστε συμβαίνει και στα παιδιά της Ελλάδας, που μπαίνουν με το βαθμό που γράφουν και ο τελευταίος κάνει την βάση.

Ζητούμε την παρέμβασή σας να τους δίνονται μόρια ως προστάτες οικογενείας με αναπηρία μέλος οικογενείας, να δοθεί δικαίωμα μεταγραφών σε πολύτεκνες, τρίτεκνες και ομογενειακές οικογένειες που ανήκουν σε αυτή την κατηγορία και να τους δίνονται τα μόρια σαν αθλητές, εφόσον έχουν και τα παιδιά της Ελλάδος το δικαίωμα αυτό.

Θέλουμε να πιστεύουμε, ότι δεν θα τους στερηθεί το δικαίωμα ως Ελληνόπουλα, να κάνουν το όνειρο τους πραγματικότητα και να εισάγονται στις σχολές.

Σαν Ελληνόπουλα της ομογένειας, ισότιμα με τα Ελληνόπουλα της Ελλάδος, όπως άλλωστε κατοχυρώνεται από το Σύνταγμα της Ελλάδος.

„Οι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου.“

„Οι Έλληνες και οι Ελληνίδες έχουν ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις όπως γενικά η αρχή της ισότητας“

Επιπλέον θέλουμε να θυμίσουμε για άλλη μια φορά στο Υπουργείο ότι οι επιστολές που αποστέλλονται από τους θεσμούς μας προς τους αρμόδιους εντεταλμένους της πολιτείας, πρέπει να απαντώνται σύμφωνα με τα οριζόμενα στον Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας, όπως τροποποιήθηκε με τον Ν. 3230/2004 (άρθρο 11, παρ. 1), ο οποίος ορίζει ότι οι διοικητικές αρχές, όταν υποβάλλονται ενώπιόν τους αιτήσεις, οφείλουν να διεκπεραιώνουν τις υποθέσεις των ενδιαφερόμενων και να αποφαίνονται για τα αιτήματα τους μέσα στην προθεσμία που τυχόν καθορίζεται από τις σχετικές διατάξεις, αλλιώς μέσα σε διάστημα πενήντα (50) ημερών. Αντ” αυτού οι δικές μας αιτήσεις χρονίζουν σε ξεχασμένα συρτάρια του Υπουργείου ή σε κάποιο κάδο ανακύκλωσης.

Τέλος κύριε Υπουργέ, επισημαίνουμε ότι το παρόν μεταναστευτικό κύμα δεν συγκρίνεται με εκείνο της δεκαετίας του 1960 όπου οι γονείς μας αποτελούσαν την φτωχότερη και λιγότερο μορφωμένη κοινωνική τάξη που αναζητούσε ένα καλύτερο μέλλον στην αλλοδαπή. Τώρα πλέον οι περισσότεροι που μεταναστεύουν είναι νέοι άνθρωποι μορφωμένοι αλλά πλήρως απογοητευμένοι από τις εξελίξεις στην Ελλάδα. Ξεχνάτε όμως ότι αυτοί οι άνθρωποι έχουν οικογένειες, έχουν παιδιά που πρέπει να έχουν πρόσβαση στην παιδεία,στην μόρφωση,να έχουν ελπίδα και λόγο να επιστρέψουν στην πατρίδα για να προσφέρουν ίσως όλα αυτά που τώρα χάνονται από την Ελλάδα. Ξεχνάτε ότι ειδικά για τα παιδιά η ενσωμάτωση σε μια ξένη χώρα είναι δύσκολη,τραυματική και δεν ολοκληρώνεται σε λίγα χρόνια.

Εμείς οι Έλληνες μετανάστες, πάντα δεμένοι με την πατρίδα μας, δεύτερης και τρίτης γενιάς παρατηρούμε, συγκρίνουμε και διαπιστώνουμε επανειλημμένα την αδυναμία του κράτους να έχει συνέχεια και υπευθυνότητα απέναντι στους πολίτες του. Με κάθε αλλαγή της πολιτικής ηγεσίας σε όλα τα Υπουργεία η Ομογένεια και οι Ομοσπονδίες αναγκάζονται να ενημερώνουν τους αρμόδιους από το μηδέν. Επιστολές και προτάσεις των θεσμών μας δεν απαντώνται ή απαντώνται αποσπασματικά και κάποιες φορές καθόλου. Υποσχέσεις και δεσμεύσεις που δόθηκαν κατά το παρελθόν από Υπουργούς, Υφυπουργούς και άλλους πολιτικούς – διοικητικούς παράγοντες, δεν τηρήθηκαν ποτέ. Επιτέλους σταματήστε να επαναλαμβάνετε το μεταναστευτικό δράμα του 1960. Εάν και εφόσον η Ελληνική Πολιτεία δεν είναι σε θέση να δημιουργήσει ένα οργανωμένο και δίκαιο κράτος, ειδικά όταν η πλειοψηφία της ηγεσίας της χώρας έχει σπουδάσει στο εξωτερικό και γνωρίζει πολύ καλά πως λειτουργούν τα οργανωμένα κράτη, αλλά αδυνατεί για οποιουσδήποτε λόγους να πράξει κάτι ανάλογο για την πατρίδα της, τότε ας δώσει τα ελάχιστα που οφείλει στους πιο αδικημένους, που είναι εκείνοι που αναγκάζονται να πάρουν τον δρόμο της μετανάστευσης.

Για την Συνομοσπονδία Ομοσπονδιών Γερμανίας