Του Ζαχαρία Καψαλάκη

Η περιπέτεια ξεκίνησε με το άγγελμα της πρόσληψης…

Όπλα, εξαρτήσεις, μπαλάσκες έτοιμα για την αναζήτηση του νέου σχολείου και της νέας πατρίδας…

Νέος τόπος, άγνωστος τόπος, ωραίος τόπος…

Έτσι πρέπει να τον δεις για να τον διαβείς χωρίς παράπλευρες απώλειες…

Λιγοστοί φέτος οι αναπληρωτές στον ορεινό νομό…

Μικρός νομός, μικρά προβλήματα σκέφτηκε…

Ταξιδεύει…

Δρόμο παίρνει, δρόμο αφήνει…

Σαν τα παραμύθια…

Χρόνια τώρα, αυτός ο μήνας, ο Σεπτέμβρης, που σημαδεύει χιλιάδες ζωές νέων ανθρώπων…

Σταθμός πρώτος η Δ/νση Α/θμιας…

– Καλημέρα σας… Είμαι η… Δασκάλα… Μπορώ να κάνω αίτηση ανάληψης;

Σηκώνει τα μάτια και σπρώχνει ένα χαρτί…

– Και μέχρι την άλλη εβδομάδα να φέρεις τις γνωματεύσεις υγείας!

– Πότε θα δηλώσουμε σχολεία;

– Βιάζεσαι κοπελιά… Θα μάθεις! Γράψε το τηλέφωνό σου και θα σε ειδοποιήσουμε!

Κατεβαίνει τις σκάλες… καθίζει έξω και ανάβει τσιγάρο… Κλείνει τα μάτια και σκέφτεται! Μα οι σκέψεις ταράζουν αυτή την ώρα…

Κατεβαίνει στην πόλη για να βρει κάπου να μείνει!

Η νύχτα κυλά δύσκολα…

Ελπίζει ότι μόνο σα βρεθεί στην τάξη θα ηρεμήσει…

Την άλλη ημέρα το τηλέφωνο χτυπά…

Στις 12.00 το μεσημέρι στη Δ/νση Α/θμιας…

Πριν να πάει αγοράζει ένα χάρτη…

Η ώρα της μεγάλης απόφασης φτάνει…

Είναι από τον κρατικό…

Μάλλον άτυχη…

1/θέσιο…

Ας είναι…

Η κλασική ερώτηση:

– Μπορώ να κάνω αίτηση βελτίωσης;

Μειδίαμα…

Καταλαβαίνει…

Ας είναι…

Στο χαμόγελο των παιδιών θα ψάξει να ΄βρει και το δικό της χαμόγελο…

Τη δύναμη για να ξεκινήσει…

Μόνο στο χαμόγελο των παιδιών υπάρχει η ελπίδα!

Για να βαδίσει και φέτος την οδό ονείρων της εκπαίδευσης…

Καλή χρονιά συνάδελφοι όπου γης και πατρίς…

Και το ταξίδι ξαναρχίζει!