Για ερμηνεία του νόμου κατά το δοκούν και για μη τήρηση της νομοθεσίας που οι ίδιοι ψήφισαν, κατηγόρησε τον υπουργό Παιδείας Ανδρέα Λοβέρδο και υφυπουργό Παιδείας Αλέξανδρο Δεμερτζόπουλο ο πρόεδρος της ΟΛΜΕ Θέμης Κοτσιφάκης, κατά τη διάρκεια της ομιλίας – παρέμβασής του στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής, στη συζήτηση του νομοσχεδίου του υπουργείου Παιδείας «Ίδρυση και οργάνωση Συμβουλίου Εθνικής Πολιτικής για την Παιδεία και άλλες διατάξεις».

Όπως είπε ο πρόεδρος της ΟΛΜΕ, με βάση έγγραφο του υπουργείου Παιδείας από το Μάρτιο του 2014, οι προσλήψεις στην εκπαίδευση γίνονται, με βάση την αναλογία 1:5, κάτι όμως που μένει στα χαρτιά.

«Εδώ έχουμε ένα έγγραφο του υπουργείου Παιδείας από το Μάρτιο του 2014 που μας λέει ότι ισχύει το 1 προς 5. Έχουν φύγει 8.000 εκπαιδευτικοί από τη Δευτεροβάθμια και διορίστηκαν 92», είπε και αναρωτήθηκε: «Αυτό είναι το 1 προς 5; Έτσι το ερμηνεύει ο υπουργός Παιδείας και το Κοινοβούλιο; Αν δε διοριστούν μόνιμοι εκπαιδευτικοί να καλύψουν τις πάγιες και διαρκείας ανάγκες, δεν μπορούν να καλυφθούν τα κενά μόνο με αναπληρωτές. Και λέω ότι εδώ υπάρχει παραβίαση του νόμου: ο αναπληρωτής, σύμφωνα με το Ν.1566, είναι για τις έκτακτες ανάγκες και όχι για τις πάγιες».

Σύμφωνα με τον πρόεδρο της ΟΛΜΕ, τα κενά αυτή τη στιγμή είναι τεράστια, διορισμοί δε γίνονται. «Έχουμε μείωση πάνω από το 32% του εκπαιδευτικού δυναμικού στα τέσσερα χρόνια του μνημονίου 2010-2014. Αυτή τη στιγμή, δηλαδή, είναι 68.000 εκπαιδευτικοί από 102.000 μόνο στη Δευτεροβάθμια. Αυτό είναι τεράστιο νούμερο», τόνισε και επανέλαβε για μια ακόμη φορά τη κάθετη αντίθεση της Ομοσπονδίας στα μνημόνια και τις πολιτικές τους.

«Δουλεύω “μπαλωματού” στην Παιδεία»

Όσον αφορά στο εργασιακό καθεστώς των αναπληρωτών, χαρακτηριστική είναι η δήλωση αναπληρώτριας εκπαιδευτικού, λόγω της επερχόμενης απόλυσής της, στην εφημερίδα «Σαμιακή Γνώμη»:

«Κι αν δεν με πάρουν τι θα κάνω; Είμαι ικανή να δουλέψω ως αναπληρώτρια αλλά όχι ως μόνιμη;» αναρωτιέται και συνεχίζει: «Όταν με ρωτάνε τι επαγγέλλομαι, απαντάω: “Μπαλωματού! Μπαλώνω τα κενά των μονίμων”. Δεν έχω προσδοκίες, δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μετά από δύο χρόνια. Το μόνο που λέω είναι: “Άντε να βγει και φέτος η χρονιά”. Και είμαι σχεδόν 30…»