ΕΝΩΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ Ε΄ΕΛΜΕ ΑΝ. ΑΤΤΙΚΗΣ: – ΕΝΩΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ Ε΄ΕΛΜΕ ΑΝ. ΑΤΤΙΚΗΣ “ΝΕΕΣ ΔΟΜΕΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ ΤΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΕΡΓΟΥ” ή αλλιώς ΟΙ ΞΑΝΑΡΧΟΝΤΑΙ

Το σχέδιο του Υπουργείου Παιδείας για τις Νέες δομές υποστήριξης του Εκπαιδευτικου έργου πίσω από τον εύηχο τίτλο που χρησιμοποιεί, κατά την προσφιλή του τακτική, προκειμένου να προκαλέσει σύγχυση περί των προθέσεων του, δεν μπορεί να κρύψει από την πρώτη κιόλας ανάγνωση πως στοχεύει στην προώθηση της αυτονομίας και της αυτοξιολόγησης των σχολείων. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ βιάζεται να προωθήσει εντός των χρονοδιαγράμματων όσα έχει δεσμευτεί και ψηφίσει με το 3ο μνημόνιο.

«Οι αρχές θα διασφαλίσουν τον περαιτέρω εκσυγχρονισμό του τομέα της εκπαίδευσης σύμφωνα με τις βέλτιστες πρακτικές της ΕΕ, … σε συνεργασία με τον ΟΟΣΑ και ανεξάρτητους εμπειρογνώμονες.…. Μεταξύ άλλων, η επανεξέταση θα αξιολογήσει την υλοποίηση της μεταρρύθμισης του «Νέου Σχολείου», …την αποδοτικότητα και αυτονομία των δημόσιων εκπαιδευτικών μονάδων, την αξιολόγηση και διαφάνεια σε όλα τα επίπεδα… και θα προτείνει συστάσεις σύμφωνα με τις βέλτιστες πρακτικές των χωρών του ΟΟΣΑ».ΜΝΗΜΟΝΙΟ (2015). Ν. 4336, ΦΕΚ 94, τ.Α΄, 14-8-2015, (σελ. 1026-1027). Η νέα έκθεση του ΟΟΣΑ, που ετοιμάζεται στα πλαίσια και της υλοποίησης των προαπαιτούμενων της 3ης αξιολόγησης, σημαίνει την υλοποίηση όλων των μέχρι τώρα δεσμεύσεών της. Η επικοινωνιακή τακτική της έχει σκοπό να ξεπεράσει τον σκόπελο των συγκρούσεων με το εκπαιδευτικό κίνημα, που έβαλε φραγμό στα σχέδια τους με κορυφαία τη μάχη του 2013-2014. Αυτονομία σχολικών μονάδων, άμεση και πλήρης υπαγωγή στη τοπική αυτοδιοίκηση, δ/ντες managers με συμμετοχή γονέων, μαθητών και τοπικών φορέων στη διοίκηση του σχολείου, αξιολόγηση –λογοδοσία σχολείου και εκπαιδευτικών, σε συνδυασμό με τα μέχρι τώρα μέτρα στην επαγγελματική εκπαίδευση, με ολιγομελή, επέκταση της μαθητείας, αύξηση των εξετάσεων πανεθνικού χαρακτήρα για τους μαθητές με το νέο Λύκειο που προετοιμάζει , μείωση μισθολογικού κόστους, εξορθολογισμός στη διαχείριση εκπαιδευτικού προσωπικού, προετοιμάζουν ένα εφιαλτικό τοπίο.

Πιο συγκεκριμένα :
1. Αξιοπρόσεκτη είναι η εισαγωγή του κειμένου όπου οι ρημαγμένες ζωές των ανθρώπων από την κρίση και τα μνημόνια ονομάζονται αρνητικές συνέπειες από τις ραγδαίες εξελίξεις! Η καταβύθιση των εργασιακών και των κοινωνικών δικαιωμάτων του λαού και της νεολαίας, το ξεπούλημα όλου του δημόσιου πλούτου, τα δημοσιονομικά πλεονάσματα που συνυπέγραψαν με Ε.Ε,, ΔΝΤ, ΣΕΒ με στόχο την ανάταξη της κερδοφορίας τους, ο πόλεμος και η προσφυγιά, περιγράφονται ωμά και κυνικά στο κείμενο.

“Ο επανασχεδιασμός των δομών της εκπαίδευσης καθίσταται πρώτιστη προτεραιότητα καθώς συναρτάται με ζητήματα αφενός προσαρμογής στις νέες ανάγκες που δημιουργούν οι κοινωνικές αλλαγές και αφετέρου ευθύνης συγκρότησης ενός συγκεκριμένου πλαισίου εφαρμογής και υλοποίησης με αξιακές αναφορές, λαμβάνοντας υπόψη και τις σύγχρονες εξελίξεις στην επιστήμη και την τεχνολογία. Το πλαίσιο αυτό προσανατολισμένο σε ανθρωπιστικές αναφορές, έχει στόχο να αντιμετωπίσει τις όποιες αρνητικές συνέπειες προκλήθηκαν εξαιτίας των ραγδαίων εξελίξεων στα κέντρα οργάνωσης της ατομικής και κοινωνικής ζωής των πολιτών (ακούσιες μετακινήσεις από τον τόπο οικογενειακής εγκατάστασης, μεταβολές των εργασιακών δεδομένων και άλλα) με τις άμεσες και έμμεσες συνέπειές τους στα θεμελιακά συστήματα κοινωνικής ένταξης του παιδιού.” Με απλά λόγια όλες οι αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις στην εκπαίδευση, που έχουν προωθηθεί, και όποιες άλλες ετοιμάζονται, θα πρέπει να εξυπηρετούν τις ανάγκες του κεφαλαίου και όχι το δημόσιο σχολείο , τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών και τα εργασιακά των εκπαιδευτικών.

2. Αποκέντρωση και παιδαγωγική αυτονομία της σχολικής μονάδας στο σχέδιο του υπουργείου παιδείας σημαίνει νέα περιφερειακή διοικητική ιεραρχική δομή ΠΕΚΕΣ (Περιφερειακά Κέντρα Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού), με στόχο την επιτήρηση των σχολικών μονάδων. Τα μεγάλα λόγια πάνε περίπατο και το κείμενο αναφέρει ρητά: «Οι πιθανοί ενδεικτικοί θεματικοί άξονες τίθενται μέσω σχεδίου προγραμματισμού, το οποίο καθορίζεται με Υπουργική Απόφαση και παρουσιάζεται στα σχολεία με οδηγίες συμπλήρωσης και ενημερωτικές συναντήσεις των διευθυντών των σχολείων με τα μέλη του ΠΕΚΕΣ… η έκθεση αποτίμησης αποστέλλεται στο τέλος στο ΠΕΚΕΣ».

Τα νέα περιφερειακά όργανα λογοδοτούν άμεσα στο ΙΕΠ για την “υλοποίηση της εκπαιδευτικής πολιτικής” δηλ. την πολιτική της κυβέρνησης. Η παιδαγωγική αυτονομία σημαίνει συνδιοίκηση του σχολείου με γονείς, μαθητές, τοπική αυτοδιοίκηση και τοπικούς φορείς και λογοδοσία του σχολείου για την πορεία του. Η παιδαγωγική ελευθερία η αυτονομία και ο αποφασιστικός ρόλος του συλλόγου διδασκόντων εξαντλείται στη λειτουργία εντός των πλαισίων “της εκπαιδευτικής νομοθεσίας και των κείμενων διατάξεων”. Τα εύηχα περί τον αποφασιστικού ρόλου της παιδαγωγικής αυτονομίας πάνε περίπατο όταν το Π.Δ 79/2017 αφαιρεί από τους συλλόγους διδασκόντων των δημοτικών την αρμοδιότητα σύνταξης των ωρολόγιων προγραμμάτων, όταν τα σχολεία πρέπει να διαχειριστούν μόνα τους τα κενά με όποιον τρόπο νομίζουν, π.χ περικοπές αναλυτικού προγράμματος, στοίβαγμα μαθητών, γιατί δεν είναι αρμοδιότητα τους να ανοίξουν τμήματα, να βρουν χορηγούς, για να καλύψουν την υποχρηματοδότηση, με τον μεγάλο αδελφό myschool να κοκκινίζει κάθε παρεκτροπή του σχολείου από τις εντολές του Υπουργείου και να επισείεται η δαμόκλειος σπάθη του καθηκοντολόγιου και του δημοσιοϋπαλληλικού κώδικα κάθε φορά για όσους δε συμμορφώνονται. Καμιά επομένως παιδαγωγική αυτονομία των συλλόγων διδασκόντων δεν καταγράφεται. Αντίθετα, οι διευθυντές μάνατζερ των σχολείων που θέλουν να φτιάξουν, μαζί με τη διοικητική γραφειοκρατία των ΠΕΚΕΣ, με βάση την πολιτική του ΟΟΣΑ και της Ε.Ε, θα επιχειρήσουν να επιβάλουν τη διάχυση της κουλτούρας αξιολόγησης και πειθαρχικού ελέγχου σε όλο το εύρος των εκπαιδευτικών πρακτικών.

3. Σε αυτό το πλαίσιο η αυτοαξιολόγηση και η αξιολόγηση ως βασικό εργαλείο προώθησης των αντιδραστικών αλλαγών επανέρχεται, αλλά μετονομάζεται σε “προγραμματισμό και αποτίμηση του εκπαιδευτικού έργου.” Όσο και αν επιχειρεί να εμφανίσει το Υπουργείο την κατά κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αυτοαξιολόγηση ως μία εσωτερική δημοκρατική λειτουργία του σχολείου το ίδιο το κείμενο τους τους διαψεύδει. Η αυτοαξιολόγηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχει όλα τα χαρακτηριστικά του Π.Δ του 2013 της κυβέρνησης Ν.Δ-ΠΑΣΟΚ για την αυτοαξιολόγηση των σχολείων. Προβλέπουν:
• Συνεδριάσεις του Συλλόγου διδασκόντων τουλάχιστον μία (1) φορά τον μήνα για την αντιμετώπιση όλων των ζητημάτων αρμοδιότητάς του και για να φέρει σε πέρας τον προγραμματισμό, τη διαμορφωτική και τελική αποτίμηση της δράσης του μέσα από συλλογικές και συνεργατικές διαδικασίες λήψης αποφάσεων.

• Σε κάθε σχολική μονάδα λειτουργεί Σχολικό Συμβούλιο, στο οποίο προεδρεύει ο Διευθυντής του σχολείου και αποτελείται από: α) τον Σύλλογο Διδασκόντων, β) το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων, γ) τον εκπρόσωπο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στη Σχολική Επιτροπή και δ) τρεις (3) εκπροσώπους των μαθητικών κοινοτήτων, που ορίζονται με απόφαση του συμβουλίου τους, για τα Σχολικά Συμβούλια των σχολικών μονάδων Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.

• Το Σχολικό Συμβούλιο συμμετέχει στις διαδικασίες προγραμματισμού και αποτίμησης του εκπαιδευτικού έργου της σχολικής μονάδας, εκφράζοντας προτάσεις στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του, που επηρεάζουν θετικά το ποιοτικό αποτέλεσμα του παραγόμενου εκπαιδευτικού έργου. Βασικό έργο του είναι η εξασφάλιση της ομαλής λειτουργίας και η ενίσχυση των σκοπών της σχολικής μονάδας με κάθε πρόσφορο τρόπο. Το Σχολικό Συμβούλιο εντοπίζει τα προβλήματα και τις ιδιαίτερες ανάγκες που αντιμετωπίζει το σχολείο και προτείνει λύσεις και αναπτύσσει πρωτοβουλίες για την επίλυση θεμάτων, όπως: επικοινωνίας και συνεργασίας μεταξύ των μελών της σχολικής κοινότητας, ανάπτυξης συνεργειών με τους κοινωνικούς φορείς, υγιεινής, ασφάλειας και πρόληψης ατυχημάτων στον σχολικό χώρο, υλικοτεχνικής υποδομής, κ.ά.

• Οι πιθανοί-ενδεικτικοί θεματικοί άξονες τίθενται μέσω σχεδίου προγραμματισμού, το οποίο καθορίζεται με Υ.Α και παρουσιάζεται στα σχολεία με οδηγίες συμπλήρωσης και ενημερωτικές συναντήσεις των Διευθυντών των σχολείων από τα στελέχη του ΠΕΚΕΣ.

Και επειδή δεν έχουμε μνήμη χρυσόψαρου, τα ίδια ακριβώς καλούνταν να υλοποιήσουν οι Σύλλογοι διδασκόντων με την αυτοαξιολόγηση του Αρβανιτόπουλου: τυποποιημένες φόρμες, κατάθεση σχεδίων δράσης για καινοτομίες, υλικοτεχνική υποδομή, συνεργασίες με φορείς και τοπική κοινωνία, εσωτερικοί κανονισμοί σχολείων κλπ. Και λογοδοσία για τα αποτελέσματα. Κατάθεση των εκθέσεων στην ηλεκτρονική πλατφόρμα τότε, στο ΠΕΚΕΣ τώρα.

• Την ίδια στιγμή οι διακηρύξεις του Υπουργείου Παιδείας για μη αξιολόγηση των εκπαιδευτικών της τάξης, μόνο ως κακόγουστο αστείο ακούγεται, όταν έχει υπογράψει στο 3ο μνημόνιο τη νομοθέτηση νέου πλαισίου αξιολόγησης των επιδόσεων όλου του προσωπικού στο Δημόσιο, με σκοπό καλλιέργεια πνεύματος επίτευξης αποτελεσμάτων και «η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών και των σχολικών μονάδων θα συνάδει με το γενικό σύστημα αξιολόγησης της δημόσιας διοίκησης». Η ΑΔΙΠΔΕ παραμένει και αναβαθμίζεται με παρόντες στις επιτροπές για την εκπόνηση της πρότασης για την αυτοαξιολόγηση τους ίδιους με το 2013-2014.

Το Υπουργείο Παιδείας στοχεύει σε πρώτη φάση να περάσει αναίμακτα την κουλτούρα αξιολόγησης στο χώρο της εκπαίδευσης μέσω της αυτοαξιολόγησης και μετά να προχωρήσει στην ατομική αξιολόγηση των εκπαιδευτικών της τάξης. Ήδη, το καλοκαίρι με το νέο νόμο για τους διευθυντές και τη “γνωμοδότηση των συνυπηρετούντων” επιχείρησε την αξιολόγηση των υποψήφιων διευθυντών. Στις αρχές της σχολικής χρονιάς επιχείρησε την ατομική αξιολόγηση των αποσπασμένων εκπαιδευτικών σε διοικητικές θέσεις , στα πλαίσια της αξιολόγησης των υπαλλήλων στο δημόσιο. Και στο τωρινό σχέδιο, με την αξιολόγηση των στελεχών, επιδιώκει να φτιάξει το σώμα των προθύμων στην υλοποίηση της αντιδραστικής πολιτικής της. Θέλει να εμπεδώσει την κουλτούρα της ατομικής αξιολόγησης σε ένα μεγάλο κομμάτι των εκπαιδευτικών, έτσι ώστε να πέσει ως ώριμο φρούτο η αξιολόγηση των υπόλοιπων. Πάνω από όλα, όμως, θέλει να αποφύγει τη σύγκρουση και την αντιπαράθεση με το εκπαιδευτικό κίνημα, έχοντας στο μυαλό του τα συντριπτικά ποσοστά στην απεργία-αποχή από την αξιολόγηση στο Δημόσιο που έφτασαν το 70% παρά τις πιέσεις και τους εκβιασμούς.

• Οι ομάδες σχολείων που προβλέπει, αποτελούν έμπνευση του Υπουργείου επί εποχής Διαμαντοπούλου και αφορούσαν την αναδιάρθρωση της διοικητικής δομής του δημόσιου σχολείου στα πλαίσια της γενικής ευελιξίας, αυτής δηλαδή που μετακινεί μαθητές σε όμορα, για να μην προσχωρήσει σε χωρισμό τμημάτων, εκπαιδευτικούς σε 5-7 όμορα για συμπλήρωση ωραρίου και αύριο θα διευρύνει τα όρια, ώστε να περικόπτει εκπαιδευτικό προσωπικό. Τα περί παιδαγωγικής συνεργασίας είναι το σύνηθες επικοινωνιακό τυράκι, για να καλυφθεί η φάκα!

Είναι πια φανερό! Η αξιολόγηση βλάφτηκε πολύ από την αδημονία του Μητσοτάκη το 2013 να προχωρήσει γρήγορα και αποφασιστικά στην επιτέλεση του οράματός του, δηλαδή τις απολύσεις και τη διάλυση των δημόσιων υπηρεσιών. Τρομάζει τώρα με την κυνικότητα του πολιτικού του προγράμματος για το σχολείο και τους εκπαιδευτικούς Για αυτό, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ υποστηρίζει πως δεν φταίει η αγαθή έννοια της αξιολόγησης, αλλά ο κακός, νεοφιλελεύθερος Μητσοτάκης.

Η αξιολόγηση θα μας πει ότι είναι: διαδικασία αυτοπροσδιορισμού της σχολικής μονάδας, ενισχύει την αυτονομία και την αυτοοργάνωση της (είμαστε και αριστεροί, μην το ξεχνάμε), απελευθερώνει τις δημιουργικές δυνάμεις που ασφυκτιούν κάτω από την πίεση του διοικητικού συγκεντρωτισμού, βελτιώνει τον καθένα μας και μάλιστα μέσα από συλλογικές διαδικασίες αναστοχασμού της εκπαιδευτικής μας πράξης, δίνει προστιθέμενη αξία στο έργο μας (κάτι σαν ΦΠΑ).Θα μας πει και άλλα πολλά, ψεύτικα λόγια και μεγάλα, ακριβώς για να μας κάνει να ξεχάσουμε το νόημα της: πως η αξιολόγηση οδηγεί σε ένα μονοσήμαντο συμπέρασμα, είσαι ικανός-άξιος, δουλεύεις ή δεν είσαι ικανός-άξιος, απολύεσαι.

Εμείς, θα θέλαμε να υπογραμμίσουμε από τη μεριά μας τα εξής:

· η αξιολόγηση έχει ένα και μοναδικό σκοπό, να διακρίνει μέσα από το σώμα των εκπαιδευτικών και να ορίσει ένα σώμα ανθρώπων, που θα είναι ανάξιο να εργάζεται, ανάξιο να πληρώνεται, ανάξιο να έχει δικαιώματα, ανάξιο να ζει

· η αξιολόγηση της σχολικής μονάδας, επιβάλλει κανόνες εργοστασιακής τυποποίησης προϊόντος, κανόνες επικίνδυνους για ανθρώπινες προσωπικότητες. Κατηγοριοποιεί σχολεία, τα οδηγεί σε μαρασμό και κλείσιμο. Αυτά είναι τα αποτελέσματα της όπου εφαρμόστηκαν.

Να θυμίσουμε επίσης ότι η μνήμη είναι όπλο των λαών. Η μάχη που δώσαμε με όλη μας τη δύναμη το 2014, δεν ήταν μάχη για την αξιολόγηση του Μητσοτάκη. Ήταν μάχη ενάντια στη διάλυση της δημόσιας παιδείας, στον κανιβαλισμό των ανθρωπίνων σχέσεων, στην τυποποίηση της εκπαιδευτικής πράξης, στην υποδούλωση των δημιουργικών και δημοκρατικών δυνάμεων από τα ερωτηματολόγια, τους δείκτες και τα ποσοστά. Την ίδια μάχη θα δώσουμε και πάλι όποτε χρειασθεί, σε πείσμα των θεσμών, των αγορών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των γραφειοκρατών που εξουσιάζουν τη ζωή μας.

Καλούμε τα ΔΣ της ΔΟΕ και της ΟΛΜΕ να μην συμμετέχουν σε καμία περίπτωση στη νέα απόπειρα εγκλωβισμού του εκπαιδευτικού κινήματος σε στημένες διαδικασίες «διαλόγου». Σε διαφορετική περίπτωση καθίστανται συνυπεύθυνοι και συνένοχοι, συμπληρώνοντας στο κάδρο των αντιεκπαιδευτικών επιλογών της κυβέρνησης και τις εκπαιδευτικές Ομοσπονδίες.
Καλούμε τα πρωτοβάθμια εκπαιδευτικά σωματεία σε συντονισμένη δράση, ενέργειες και αποφασιστικούς, μαχητικούς αγώνες για να διαμορφωθεί το κίνημα που θα μπλοκάρει ξανά σε κάθε σχολείο την αξιολόγηση και τους επίδοξους αξιολoγητές, θα ανατρέψει τα σχέδια για τον επαγγελματικό αφανισμό των εκπαιδευτικών και τη συρρίκνωση του δημόσιας εκπαίδευσης.

Δεν συνδιαλεγόμαστε – δεν συνδιαχειριζόμαστε την αντιεκπαιδευτική κυβερνητική πολιτική. Συνεχίζουμε αταλάντευτα τον αγώνα:

Όχι στην αξιολόγηση – αυτοαξιολόγηση. Να καταργηθεί όλο το αυταρχικό – αντιδραστικό θεσμικό πλαίσιο της αξιολόγησης, εσωτερικής, εξωτερικής, σχολείων και εκπαιδευτικών. Κατάργηση της ΑΔΙΠΔΕ. Ακώλυτη μισθολογική και βαθμολογική προαγωγή για όλους τους εργαζομένους. Παιδαγωγική ελευθερία και δημοκρατία στο σχολείο.