Στη διαφωνία της για τη θέσπιση της υποχρεωτικής δίχρονης προσχολικής εκπαίδευσης, απάντησαν το και η Διδασκαλική Ομοσπονδία Ελλάδος, με ξεχωριστές ανακοινώσεις τους, προβάλλοντας την αναγκαιότητα της εν λόγω θεσμοθέτησης.

 

«Ως υπουργείο Παιδείας αναλαμβάνουμε την πρωτοβουλία για την έναρξη ενός ουσιαστικού διαλόγου με τους εκπροσώπους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης ώστε σε συνεργασία, από τη μια πλευρά να αναβαθμιστεί και να ενισχυθεί η λειτουργία των παιδικών-βρεφονηπιακών σταθμών, την ευθύνη λειτουργίας των οποίων έχουν οι φήμοι και από την άλλη να αναβαθμιστούν οι υποδομές των νηπιαγωγείων, η ευθύνη λειτουργίας των οποίων ανήκει στο υπουργείο Παιδείας», αναφέρει το υπουργείο.

 

 

ΟΛΗ Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Αρ. Πρωτ. 503 Αθήνα 20/2/2018Προς

τους Συλλόγους Εκπαιδευτικών Π.Ε.

Θέμα: Η εκπαιδευτική και κοινωνική αναγκαιότητα της θεσμοθέτησης της δίχρονης υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής και εκπαίδευσης στο δημόσιο νηπιαγωγείο και οι σχετικές διατάξεις του σχεδίου νόμου για το πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής.

Το σχέδιο νόμου για την ίδρυση του πανεπιστημίου της Δυτικής Αττικής που κατατέθηκε στη Βουλή στις 13-2-2018, περιέχει κομβικής σημασίας ρυθμίσεις σε σχέση με το αίτημα δεκαετιών του κλάδου των εκπαιδευτικών της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, τη θεσμοθέτηση της δίχρονης υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής και εκπαίδευσης στο δημόσιο νηπιαγωγείο.

Η καθιέρωση, για πρώτη φορά το 2006 με τον Ν.3815, της υποχρεωτικότητας του ενός έτους προσχολικής αγωγής και εκπαίδευσης για τα παιδιά 5-6 ετών, μετά από την απεργία των 42 ημερών της Δ.Ο.Ε.,  υπήρξε η πρώτη κατάκτηση,  αποτέλεσμα των αγώνων του κλάδου μας σε αυτήν την κατεύθυνση.

Πάγια θέση της Δ.Ο.Ε. είναι ότι η εκπαίδευση που παρέχεται στα παιδιά του νηπιαγωγείου, είναι επιστημονικά τεκμηριωμένο ότι, παράγει αντισταθμιστικά οφέλη τα οποία είναι καθοριστικά για την μετέπειτα ζωή όλων των παιδιών και ιδιαίτερα όσων προέρχονται από μη προνομιούχα κοινωνικά στρώματα.

Η ερευνητική βιβλιογραφία καταδεικνύει ότι το Νηπιαγωγείο επηρεάζει θετικά την προσωπική, κοινωνική και μαθησιακή εξέλιξη των παιδιών. Ο ρόλος του είναι εξαιρετικά σημαντικός για την κοινωνικο-συναισθηματική ανάπτυξή τους, την πρόληψη μαθησιακών δυσκολιών και την έγκαιρη αντιμετώπισή τους (πρώιμη παρέμβαση), την ομαλή τους μετάβαση στο Δημοτικό Σχολείο και στις επόμενες εκπαιδευτικές βαθμίδες, τη σχολική επιτυχία και την επαγγελματική και κοινωνική τους ένταξη στις μεγαλύτερες ηλικίες.

Η 2χρονη φοίτηση όλων των νηπίων (ως προνήπια και ως νήπια) στο Νηπιαγωγείο, είναι εξαιρετικά σημαντική και αναγκαία, αφού φοιτώντας για δύο χρόνια λαμβάνουν συστηματική εκπαίδευση με συγκεκριμένους μαθησιακούς στόχους από παιδαγωγούς με εξειδίκευση στην εκπαίδευση της ηλικιακής ομάδας 4-6 ετών, δηλαδή από νηπιαγωγούς του κλάδου ΠΕ60.

Το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. θεωρεί πως η υποχρεωτική φοίτηση στο νηπιαγωγείο για τα νήπια που συμπληρώνουν την ηλικία των τεσσάρων ετών, που προβλέπεται στο άρθρο 33 παρ. 3 του υπό ψήφιση νομοσχεδίου, θα πρέπει να θεσμοθετηθεί άμεσα για το σύνολο της επικράτειας και όχι σταδιακά από το έτος 2018-2019. Η επίκληση, τόσο από την πλευρά του Υπουργείου όσο και από την πλευρά των λίγων πολέμιων της ρύθμισης, στην έλλειψη κτηριακών υποδομών, καταρρίπτεται ως επιχείρημα από τα γεγονότα. Συγκεκριμένα, από το 2006, όταν με τον Ν. 3518 θεσμοθετήθηκε το ένα έτος προσχολικής αγωγής και εκπαίδευσης ως υποχρεωτικό, σημειώθηκε ένα κύμα μαζικής ίδρυσης νηπιαγωγείων. Ως το 2010 κτίστηκαν 392 νέα νηπιαγωγεία, στη μεγάλη τους πλειοψηφία δημόσια. Είναι επομένως καθαρά ζήτημα πολιτικής βούλησης η επένδυση από την πολιτεία στην ενίσχυση των κτηριακών υποδομών, της υλικοτεχνικής υποδομής, στην υλοποίηση των απαραίτητων μόνιμων διορισμών και στην ίδρυση νέων νηπιαγωγείων, κάτι που από το 2010 μέχρι σήμερα δεν συμβαίνει εξ αιτίας της πολιτικής των μνημονίων και των περικοπών.

Στην κατεύθυνση της άμεσης θεσμοθέτησης για όλη την επικράτεια, όλες οι  λεπτομέρειες υλοποίησης της ρύθμισης θα πρέπει να συμπεριληφθούν στον νόμο και να μην αναβάλλονται μέχρι τον χρόνο έκδοσης των προβλεπόμενων υπουργικών αποφάσεων. Το ίδιο ισχύει και για την κατάργηση όλων των διατάξεων άρθρων του 1566/85 που αμφισβητούν την υποχρεωτική φοίτηση των προνηπίων, αποκλειστικά στο Δημόσιο νηπιαγωγείο.

Δυστυχώς, η πολύ σημαντική, κοινωνικά και εκπαιδευτικά, θεσμοθέτηση της 2χρονης  υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής και εκπαίδευσης στο δημόσιο νηπιαγωγείο, συναντά την αντίδραση της Κ.Ε.Δ.Ε.  που παραπληροφορεί, επιχειρεί να τρομοκρατήσει και απειλεί ευθέως τους εργαζόμενους στους παιδικούς σταθμούς των Δήμων, κάνοντας λόγο για κλείσιμο δομών και απολύσεις εργαζομένων.

Η στάση της δεν προκαλεί καμία απολύτως έκπληξη αφού οι επιδιώξεις της έχουν σχέση όχι με το ειλικρινές της ενδιαφέρον για την εκπαίδευση αλλά με την εξεύρεση εκλογικής πελατείας και αποτυπώνονται στις αποφάσεις του τακτικού της συνεδρίου που πραγματοποιήθηκε από 30 Νοεμβρίου έως 2 Δεκεμβρίου 2017 με σαφήνεια: «Η δίχρονη υποχρεωτική προσχολική εκπαίδευση δεν είναι δυνατόν να υλοποιηθεί από το Υπουργείο Παιδείας, όχι μόνο λόγω έλλειψης κτηριακών υποδομών, αλλά και διότι αποτελεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο αρμοδιότητα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Για το λόγο αυτό, προτείνεται η διοικητική μεταφορά των λειτουργούντων νηπιαγωγείων στους δήμους και να θεσμοθετηθεί η συγκρότηση των νέων νηπιαγωγείων από τους Δήμους». Με μια επιχειρηματολογία στηριγμένη στο ψεύδος, αφού, σαφέστατα, η κατεύθυνση σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο είναι η προσχολική αγωγή και εκπαίδευση να αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της δημόσιας εκπαίδευσης υπό την εποπτεία των αρμόδιων Υπουργείων Παιδείας, η Κ.Ε.Δ.Ε. ζητά να αναλάβει  η τοπική αυτοδιοίκηση την πλήρη ευθύνη λειτουργίας των νηπιαγωγείων (κάτι που επιχειρήθηκε και στο παρελθόν και απετράπη από τη σθεναρή αντίσταση του κλάδου),  με προφανείς σκοπιμότητες. Ζητά με απλά λόγια την αποκοπή από την, συνταγματικά κατοχυρωμένη, δημόσια εκπαίδευση των νηπιαγωγείων και τη σύνδεσή της με την πολιτική του ρουσφετιού, των κουπονιών (vouchers), των διδάκτρων – τροφείων και με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια λειτουργίας. Και φυσικά κρύβει την, πικρή γι αυτήν, αλήθεια ότι η δυναμικότητα των παιδικών σταθμών των  Δήμων πανελλαδικά είναι περίπου 100.000 θέσεις, κάτι που σημαίνει  ότι σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να στηρίξει όσα επικαλείται και ότι δεκάδες χιλιάδες αιτήσεις για ένταξη παιδιών  στους παιδικούς σταθμούς των Δήμων δεν ικανοποιούνται κάθε χρόνο (με βάση τα στοιχεία της ΕΕΤΑΑ). Πώς λοιπόν θα κλείσουν δομές και πώς θα υπάρξουν απολύσεις; Η απάντηση συντριπτική.

Οι βρεφονηπιακοί σταθμοί πρέπει να είναι δημόσιοι και να καλύπτουν όλα τα παιδιά, από 0-3,5 ετών, των εργαζόμενων και ανέργων που το επιθυμούν.

Το αίτημα, όμως, της θεσμοθέτησης της 2χρονης  υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής και εκπαίδευσης στο δημόσιο νηπιαγωγείο δεν αποτελεί αίτημα των εκπαιδευτικών και μόνο, δεν είναι συντεχνιακό αίτημα (όπως τα ιδιωτικά συμφέροντα προσπαθούν να παρουσιάσουν) αλλά, πέρα από εκπαιδευτικό, αίτημα του κινήματος των γονέων, αίτημα δηλαδή κοινωνικό. Αδιάψευστη απόδειξη η ανακοίνωση της Ανώτατης Συνομοσπονδίας Γονέων Μαθητών Ελλάδας στις 9/9/2017, με την ευκαιρία της έναρξης του σχολικού έτους, που περιλαμβάνει το αίτημα για «Αποκλειστικά ΕΝΙΑΙΟ 12ΧΡΟΝΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΔΩΡΕΑΝ ΣΧΟΛΕΙΟ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ, με δίχρονη υποχρεωτική ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΗ ΑΓΩΓΗ» στον αγωνιστικό της σχεδιασμό.

Όσοι επιχειρούν να απαξιώσουν ένα βασικό αίτημα της εκπαιδευτικής κοινότητας και της κοινωνίας εξυπηρετούν άλλους σκοπούς πολύ μακριά από τις ανάγκες των παιδιών μας.

Η Διδασκαλική Ομοσπονδία Ελλάδας με αίσθημα ευθύνης θα συνεχίσει να αγωνίζεται για τη θεσμοθέτησης της 2χρονης  υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής και εκπαίδευσης αποκλειστικά στο δημόσιο νηπιαγωγείο καθολικά και άμεσα σε όλη την επικράτεια, κλείνοντας τα αυτιά στις παράλογες και αντιεπιστημονικές φωνές που επιχειρούν να μετατρέψουν το χώρο της παιδείας σε χώρο αδιέξοδων και στείρων αντιπαραθέσεων.

Η δημόσια εκπαίδευση, μορφωτικό δικαίωμα όλων των παιδιών, είναι το όπλο της κοινωνίας κατά των ανισοτήτων και των αποκλεισμών. Η δημόσια εκπαίδευση είναι το σπίτι των παιδιών μας.