Άμεση καθιέρωση της 2χρονης υποχρεωτικής δημόσιας προσχολικής αγωγής και εκπαίδευσης Μαζικοί μόνιμοι διορισμοί τώρα ! Η σχολική χρονιά που τελειώνει, χαρακτηρίστηκε από την υποβάθμιση που έφεραν στο δημόσιο σχολείο οι Υπουργικές Αποφάσεις για το «Ενιαίο» Ολοήμερο Νηπιαγωγείο και Δημοτικό Σχολείο. Το δημόσιο σχολείο που βιώνουμε δεν πλησιάζει σε κανένα σημείο το σχολείο που οραματίζεται ο κλάδος.

Η Δ.Ο.Ε. έχει ως βασικό της αίτημα τη θεσμοθέτηση της ενιαίας δημόσιας δωρεάν δεκατετράχρονης εκπαίδευσης (ενιαίο δωδεκάχρονο δημόσιο δωρεάν υποχρεωτικό σχολείο και δίχρονη δημόσια υποχρεωτική προσχολική αγωγή και εκπαίδευση για όλα τα παιδιά 4 έως 6 στο δημόσιο Νηπιαγωγείο).

Για να γίνει εφικτή η ικανοποίηση αυτού του αιτήματος είναι άμεση η ανάγκη της άμεσης πραγματοποίησης των χιλιάδων διορισμών μόνιμων εκπαιδευτικών που είναι απαραίτητοι και φυσικά η άμεση θεσμοθέτηση της υποχρεωτικής φοίτησης και των προνηπίων (4-5 ετών) στο δημόσιο Νηπιαγωγείο.

Η αναγκαιότητα της ένταξης του συνόλου των νηπίων στις δομές της υποχρεωτικής 14χρονης δημόσιας, δωρεάν, υποχρεωτικής εκπαίδευσης αποτελεί για τη Διδασκαλική Ομοσπονδία κορυφαίο αίτημα δεκαετιών.

  • Τα αντισταθμιστικά οφέλη που παράγει η εκπαίδευση που παρέχεται στα παιδιά που φοιτούν στο δημόσιο Νηπιαγωγείο, ιδιαίτερα για τα παιδιά που προέρχονται από μη προνομιούχα κοινωνικά στρώματα, είναι καθοριστικά για την μετέπειτα ζωή τους.
  • Οι ατομικές και ομαδικές μαθησιακές εμπειρίες που αποκτούν τα παιδιά στο οργανωμένο εκπαιδευτικό πλαίσιο της φοίτησης στο Νηπιαγωγείο δημιουργούν τις κατάλληλες προϋποθέσεις για την ομαλή τους μετάβαση στο Δημοτικό Σχολείο.
  • Η φοίτηση στο Νηπιαγωγείο, σύμφωνα με την ερευνητική βιβλιογραφία, επηρεάζει θετικά την προσωπική, κοινωνική και μαθησιακή εξέλιξη των παιδιών. Ο ρόλος του για την κοινωνικο-συναισθηματική ανάπτυξή τους, την πρόληψη μαθησιακών δυσκολιών, τη σχολική επιτυχία και την καλύτερη επαγγελματική και κοινωνική αποκατάσταση στις μεγαλύτερες ηλικίες είναι εξαιρετικά σημαντικός.
  • Η δίχρονη υποχρεωτική δημόσια προσχολική αγωγή και εκπαίδευση πρέπει να καλύπτει όλα τα παιδιά από 4-6 χρόνων γιατί από τα 4 χρόνια αρχίζει η συνειδητή προσέγγιση – ανακάλυψη της γνώσης από το παιδί. Από εκεί ξεκινά η εκπαιδευτική διαδικασία η οποία διαχωρίζει την προσχολική αγωγή και εκπαίδευση από την αγωγή και φροντίδα και πρέπει να είναι στην πλήρη ευθύνη του Υπουργείου Παιδείας σε όλα τα επίπεδα και να παρέχεται αποκλειστικά από την αντίστοιχη δομή της δημόσιας εκπαίδευσης – το δημόσιο Νηπιαγωγείο.

Η κυβέρνηση αγνοώντας όλα τα επιστημονικά δεδομένα καθώς και το χρόνιο αίτημα του εκπαιδευτικού κινήματος και της κοινωνίας για δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή και εκπαίδευση για όλα τα παιδιά 4-6 χρόνων παραπέμπει στις καλένδες, δια στόματος Υπουργού Παιδείας και του ίδιου του Πρωθυπουργού, τη θεσμοθέτηση της ενιαίας δημόσιας δωρεάν δεκατετράχρονης εκπαίδευσης με δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή και εκπαίδευση. Η εξαγγελία «καθιέρωσής» της σε… βάθος τριετίας με τη δυνατότητα επιλογής των γονέων μεταξύ ιδιωτικών και δημοτικών παιδικών σταθμών και Δημόσιου Νηπιαγωγείου για τη φοίτηση των παιδιών τους ηλικίας 4-5 ετών, είναι απόλυτα εναρμονισμένη με το Τριετές Σχέδιο για την εκπαίδευση, προϊόν συμφωνίας με την Ε.Ε. και τους «θεσμούς» στα πλαίσια του 4ου Μνημονίου και την αναφορά για «εκτίμηση της ενδεχόμενης ανάγκης επέκτασης της προσχολικής αγωγής με την προσθήκη ενός ακόμη έτους φοίτησης».

Η «εξαγγελία» για τη θεσμοθέτηση της υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής και εκπαίδευσης που δεν θα παρέχεται αποκλειστικά και μόνο στο Δημόσιο Νηπιαγωγείο, αυτό που πραγματικά θεσμοθετεί είναι η λειτουργία, για πρώτη φορά, τμήματος της υποχρεωτικής εκπαίδευσης ( προνήπια 4-5 ετών) στα πλαίσια των Δήμων, με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια (vouchers). Το Νηπιαγωγείο λειτουργεί ως δούρειος ίππος για την υπαγωγή της Εκπαίδευσης στην τοπική αυτοδιοίκηση. Ας μην ξεχνάμε την απόφαση – πρόταση της Κ.Ε.Δ.Ε. προς την κυβέρνηση για την υπαγωγή της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης στους Δήμους. Ταυτόχρονα ανοίγει την κερκόπορτα για την εισβολή των κουπονιών- vouchers, των διδάκτρων – τροφείων, των ελαστικών ωραρίων και της 30ωρης ελαστικής εργασίας όλων των μορφών σε δομές της Δημόσιας Εκπαίδευσης.

Είναι απόλυτα ξεκάθαρο ότι η κυβέρνηση για άλλη μια φορά εμπαίζει τους εκπαιδευτικούς και τους εργαζόμενους. Τους εξαπατά, αποφεύγοντας να δεσμευθεί για χρηματοδότηση δομών και προσλήψεων και δεν προχωρά ούτε σε ένα συγκεκριμένο βήμα για την κατασκευή κτιρίων για τη στέγαση νέων Νηπιαγωγείων.