Ανακοίνωση Δ. Μπράτη (Αιρετός του ΚΥΣΠΕ)

Πέρασε, σχεδόν, ένας μήνας από την έναρξη του σχολικού έτους και τα προβλήματα στο χώρο της παιδείας είναι εκρηκτικά. Εκατοντάδες νηπιαγωγεία και δημοτικά εξακολουθούν να παραμένουν κλειστά και τα χιλιάδες κενά δασκάλων -νηπιαγωγών και εκπαιδευτικών ειδικοτήτων σε όλη τη χώρα έχουν ως αποτέλεσμα να χάνονται καθημερινά χιλιάδες διδακτικές ώρες, χωρίς δυνατότητα αναπλήρωσης.

Η προχθεσινή α’ φάση προσλήψεων 2.579 δασκάλων και νηπιαγωγών σε καμία περίπτωση δεν επαρκεί για να καλύψει ούτε το 1/6 των αναγκών, αφού τα κενά στην ΠΕ ξεπερνούν τις 14.500 ,σύμφωνα με τα στοιχεία των Δ/νσεων εκπαίδευσης που εστάλησαν στο υπουργείο.
Η κατάσταση αυτή, μαζί με όλες τις άλλες περικοπές των δαπανών για την παιδεία, συντελεί στην περαιτέρω υποβάθμιση της δημόσιας εκπαίδευσης. Είναι βέβαιο πως η δημόσια εκπαίδευση στο επόμενο διάστημα θα καταρρεύσει ολοσχερώς αν δεν ληφθούν δραστικά μέτρα. Στην α/θμια εκπαίδευση τα τελευταία χρόνια, το 1/5 του προσωπικού είναι πλέον αναπληρωτές. «Μόνιμοι» αναπληρωτές, αφού οι περισσότεροι έχουν από 5 μέχρι και 14 χρόνια υπηρεσίας και καλύπτουν πλέον οργανικά κενά κι όχι έκτακτες ανάγκες. Συνάδελφοί μας που έχουν γυρίσει όλη την Ελλάδα, με ελάχιστα εργασιακά δικαιώματα, με απόλυση κάθε χρόνο, με αβέβαιη επαναπρόσληψη, με το φάσμα της ανεργίας καθημερινά πάνω από το κεφάλι τους κλπ. Ποτέ στον κλάδο μας καμιά γενιά εκπαιδευτικών δεν βίωσε τέτοιες καταστάσεις σαν αυτές που βιώνουν οι νέοι συνάδελφοι, που δεν μπορούν να κάνουν κανέναν προγραμματισμό για το μέλλον τους.

Είναι προφανές ότι την ευθύνη για την κατάσταση αυτή την έχουν αποκλειστικά οι κυβερνήσεις των 5 τελευταίων χρόνων ( 2010 – 2015), που έκαναν τις πιο βάρβαρες περικοπές στο χώρο της εκπαίδευσης. Είναι χαρακτηριστικό ότι την τελευταία τετραετία 2011-2015 αποχώρησαν, λόγω συνταξιοδότησης, από την Π.Ε. 9.000, περίπου, εκπαιδευτικοί και προσλήφθηκαν ως μόνιμοι 272!!! Ούτε καν το 1 προς 5 , που προέβλεπαν τα μνημόνια δεν εφάρμοσαν.

Η σημερινή κυβέρνηση και η νέα ηγεσία του υπουργείου, αν θέλουν να λύσουν πραγματικά το διαχρονικό πρόβλημα των κενών στα σχολεία, οφείλουν άμεσα να δρομολογήσουν τις διαδικασίες για μόνιμους διορισμούς στην εκπαίδευση όπως, εξάλλου, είχαν δεσμευθεί προεκλογικά . Όλα τα άλλα αποτελούν «μπαλώματα» και δεν δίνουν καμιά λύση στο πρόβλημα. Απλά το διαιωνίζουν.

Το εκπαιδευτικό κίνημα, η ΔΟΕ και η ΟΛΜΕ, πρέπει να προτάξουν στις διεκδικήσεις τους το αίτημα για μόνιμους διορισμούς ΤΩΡΑ σε όλα τα οργανικά κενά. Δεν είναι ζήτημα συντεχνιακό. Είναι ζήτημα που συνδέεται άμεσα με την ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης, με την ίδια την ύπαρξή της.

Η κατάσταση αυτή δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο

Ανακοίνωση του Βασίλη Παληγιάννη

Με βάση τα στοιχεία των αρμοδίων υπηρεσιών του Υπουργείου Παιδείας για την κάλυψη των κενών εκπαιδευτικών στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση πρέπει το τρέχον σχολικό έτος 2015-2016 να προσληφθούν 15.000 αναπληρωτές.

Οι μόνες προσλήψεις που πραγματοποιήθηκαν έως σήμερα ήταν αυτές της Παρασκευής 25-9-2015 που ανήλθαν σε 2.579. Επομένως παραμένουν περίπου 12.500 κενά. Κενά που δυστυχώς, παρά τα λόγια και τα ευχολόγια της πολιτικής ηγεσίας, θα καλυφθούν τμηματικά και καθ’ όλη τη διάρκεια του διδακτικού έτους με ανυπολόγιστες επιπτώσεις στην παροχή του εκπαιδευτικού έργου. Ενώ σε μια ευνομούμενη πολιτεία, η κάλυψη όλων των κενών έπρεπε να πραγματοποιείται πριν από την έναρξη του σχολικού έτους.

Όλοι οι αναπληρωτές, νέοι και με διάθεση προσφοράς στην εκπαίδευση, ζουν με την αγωνία και την αβεβαιότητα της πρόσληψής τους, της τοποθέτησής τους, του μόνιμου διορισμού και πολλών άλλων προβλημάτων.

Όλοι αυτοί τα τελευταία χρόνια της οικονομικής κρίσης βρέθηκαν αντιμέτωποι με πρόχειρες κι ενίοτε αλόγιστες νομοθετικές ρυθμίσεις, που γκρέμισαν τα όνειρα και τις ελπίδες τους.

Είναι επιτακτική ανάγκη να δώσουμε λύσεις στα προβλήματά τους, να επιστρέψουμε την ελπίδα στις ζωές τους.

Συγκεκριμένα άμεσα πρέπει να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα όπως:

• Η ανασφάλεια ως προς την επαγγελματική τους αποκατάσταση.

Οι περισσότεροι εργάζονται για πολλά χρόνια στη δημόσια εκπαίδευση και κάθε χρόνο σε διαφορετική περιοχή, με μεγάλο οικογενειακό και προσωπικό κόστος , χωρίς τη δέσμευση της πολιτείας για μόνιμο διορισμό.

Η αλήθεια είναι πως δεν είναι δυνατόν να είναι ικανοί εκπαιδευτικοί ως αναπληρωτές για 5, 10, 15 χρόνια και ανίκανοι για να προσφέρουν την ίδια υπηρεσία ως μόνιμοι.

Εύλογο το αίτημά τους για μόνιμους διορισμούς εδώ και τώρα.

• Η μη αναγνώριση της προϋπηρεσίας της περιόδου 2010-20112
Στην εποχή των μνημονίων η λογική είναι ζητούμενο. Άμεσα πρέπει να υπάρξει νομοθετική ρύθμιση, για την αναγνώριση της προϋπηρεσίας των αναπληρωτών που εργάστηκαν την περίοδο 2010-2012.

• Ο διπλασιασμός της μοριοδότησης των σχολικών μονάδων Ι και Θ.

Η ένταξη των σχολικών μονάδων στις συγκεκριμένες κατηγορίες έγινε με προχειρότητα χωρίς ενιαία κριτήρια. Η επανεξέταση είναι επιβεβλημένη.

• Η τμηματική πρόσληψη των αναπληρωτών.

Η τμηματική πρόσληψη των αναπληρωτών αναμφισβήτητα δημιουργεί τεράστιες αδικίες σε συνδυασμό με τη διαφορετικότητα των πιστώσεων (ΕΣΠΑ, Κρατικός Προϋπολογισμός, Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων).

Φέτος οι πρώτοι του πίνακα τοποθετήθηκαν στις πιο απομακρυσμένες περιοχές, ενώ αυτοί που θα ακολουθήσουν θα είναι πιο κοντά στις πρώτες προτιμήσεις τους.

Απαιτείται πολιτική βούληση και προγραμματισμός για την αντιμετώπιση αυτού του θέματος.

• Η έλλειψη ξεκάθαρου νομοθετικού πλαισίου τοποθέτησης τους σε σχολικές μονάδες

Επιτέλους ξεκάθαρα κριτήρια, πλήρη διαφάνεια και αξιοκρατία, ώστε να μη γίνεται η τοποθέτηση των αναπληρωτών με διαφορετικά κριτήρια σε κάθε περιοχή.

• Η καθυστέρηση της μισθοδοσίας τους.

Οι περισσότεροι αναπληρωτές προέρχονται από τετράμηνο καθεστώς ανεργίας και για να ανταποκριθούν στα όποια έξοδα μετακίνησης και διαβίωσης ζουν με δανεικά.

Η πολιτεία θα έπρεπε να τους αντιμετωπίζει με αξιοπρέπεια και σεβασμό και η άμεση καταβολή των δεδουλευμένων σε καμία περίπτωση δεν θα έπρεπε να αποτελεί αντικείμενο συζήτησης.

Αυτό που μπορεί να συζητηθεί είναι η αδυναμία των αναπληρωτών να ζουν με το μισθό τους αξιοπρεπώς στους τόπους που προσλαμβάνονται.

• Ρυθμίσεις πολυνομοσχεδίου

Το πολυνομοσχέδιο που είναι ένα σύνολο αποσπασματικών, ευκαιριακών ρυθμίσεων, χωρίς αρχή και τέλος και καταδεικνύει την έλλειψη σοβαρής και υπεύθυνης πολιτικής. Υπάρχουν ρυθμίσεις για τους αναπληρωτές που οδηγούν σε μία πολυδιάσπαση των εκπαιδευτικών και αυξάνουν τα προβλήματα αντί να τα μειώνουν.

Χρειάζεται υπεύθυνος και σοβαρός διάλογος πριν την οριστική κατάθεσή του, ώστε να οδηγηθούμε σε ρυθμίσεις που θα αντιμετωπίζουν τα προβλήματά τους και θα δημιουργούν συνθήκες σταθερού εργασιακού περιβάλλοντος.

Η αντιμετώπιση των προβλημάτων των αναπληρωτών είναι πρώτιστα προβλήματα όλου του κλάδου.

Η νέα πολιτική ηγεσία πρέπει να κατανοήσει πως η κάλυψη των κενών με προσλήψεις αναπληρωτών είναι μία προσωρινή λύση. Γι’ αυτό και πρέπει άμεσα να δρομολογήσει τις διαδικασίες για μόνιμους διορισμούς στην εκπαίδευση. Η ομηρία χιλιάδων νέων εκπαιδευτικών πρέπει να τελειώσει.