Λάβαμε και δημοσιεύουμε, Ανακοίνωση για την Τροπολογία, την ΥΑ και τα Κριτήρια Διορισμού Αναπληρωτών ΕΕΠ-ΕΒΠ, από την Αγωνιστική Συσπείρωση Εκπαιδευτικών ΕΕΠ-ΕΒΠ.
Για την Τροπολογία, την ΥΑ και τα Κριτήρια Διορισμού Αναπληρωτών ΕΕΠ/ΕΒΠΣυναδέλφισσες, συνάδελφοι,Με πολύ μεγάλο προβληματισμό αντιμετωπίζουμε τη διαδικασία που ξεδιπλώνεται μπροστά μας και επικεντρώνεται αυτή τη στιγμή κύρια γύρω από τη θέσπιση κριτηρίων διορισμού αναπληρωτών. Κατανοούμε την αγωνία των χιλιάδων συναδέλφων για την επίδραση που μπορεί να έχουν οι αλλαγές που θα γίνουν, για το αν για άλλη μια φορά θα "ανεβοκατεβαίνει" το όνομά μας στους πίνακες. Για το αν δουλέψουμε, το που, το πότε και με ποιούς όρους. Κάποιοι θα έλεγαν "συνηθισμένα τα βουνά απ' τα χιόνια", μιας υπάρχουν συνάδελφοι που προσεγγίζουν την εικοσαετία πλέον και έχουν ζήσει δεκάδες αλλαγές στα κριτήρια και τη μοριοδότηση. Η συζήτηση για τον τρόπο μοριοδότησης δε μας αφήνει αδιάφορους. Στις δυό-τρεις μέρες που δόθηκαν για να υπάρξουν προτάσεις, προσπαθήσαμε να συζητήσουμε με όσους περισσότερους συνάδελφους μπορέσαμε. Σημειώνουμε πως πρόκειται και για μέρες μέσα στις οποίες υπήρχαν κινητοποιήσεις και των εκπαιδευτικών και συνολικά του λαϊκού κινήματος, για κεντρικά ζητήματα (απόσυρση της τροπολογίας του Υπ. Παιδείας, νέα μέτρα μπροστά στο κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης) από τα οποία απορρέει και η αντίστοιχη πρόταση του Υπουργείου για τα κριτήρια διορισμών. Με ποιά έννοια:Καταρχήν, για πρώτη φορά μπήκε σε νόμο πως για δύο χρόνια δε θα γίνουν μόνιμοι διορισμοίστην εκπαίδευση. Αυτό το επαίσχυντο μέτρο που δεν είχε τολμήσει να πάρει καμιά κυβέρνηση μέχρι σήμερα, "κατάφερε" να το κάνει η σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Συνολικά στην εκπαίδευση δε δείχνουν την παραμικρή διστακτικότητα για να εφαρμόσουν όλο το αντιδραστικό οπλοστάσιο που συμφώνησαν με την ΕΕ, τον ΟΟΣΑ και τον ΣΕΒ. Σταθερά μέρα με τη μέρα παίρνουν μέτρα που υποβαθμίζουν τη δημόσια εκπαίδευση. Η ειδική αγωγή και εκπαίδευση φαίνεται να αποτελεί τον "δοκιμαστικό σωλήνα" όπου πρωτοεφαρμόζεταικάθε αντιδραστική ιδέα (ελαστικές σχέσεις εργασίες, κάλυψη κενών με υπεραριθμία, κοινωφελή προγράμματα του ΟΑΕΔ, εύρεση οικονομικών πόρων από το ίδιο το σχολείο όπως χορηγίες, bazaar και πολλά άλλα…). Και σε αυτό το σημείο έρχεται το κρίσιμο ερώτημα: Τι άλλο χρειάζεται να κάνουν για να βγει το συμπέρασμα πως ούτε με την πλευρά μας είναι, ούτε είναι φίλοι μας, ούτε έχουν την πολιτική βούληση να αναβαθμίσουν την δημόσια και δωρεάν παιδεία; Αντιθέτως, κάθε τους κίνηση φωνάζει για την αντιδραστικότητά τους. Σε όσους ακόμα νομίζουν πως στο κοινό τραπέζι του "διαλόγου" μπορούν να βρουν λύσεις υπέρ των μαθητών και των εργαζομένων στην ΕΑΕ, νομίζουμε τους απαντάει καλύτερα απ' όλους η γνωστή λαϊκή ρήση "Δείξε μου τον φίλο σου, να σου πω ποιός είσαι…"!Έχοντας υπόψη μας από τη μια πλευρά όλα τα μέτρα που έχουν παρθεί το τελευταίο διάστημα για την παιδεία, την επαίσχυντη τροπολογία για την απουσία μόνιμων διορισμών τα επόμενα δυο χρόνια και αιχμή τις παιδαγωγικές ανάγκες των μαθητών και την ουσιαστική αναβάθμιση της ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης, σε όσες συζητήσεις και να κάναμε με τους συναδέλφους πάντα η συζήτηση κατέληγε στο ίδιο συμπέρασμα: Πως με τον έναν ή τον άλλον τρόπο -αυτή τη στιγμή- ουσιαστικά συζητάμε για θέσπιση κριτηρίων απόλυσης. Ζητάνε από το Υπουργείο, οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί, οι συνάδελφοι που συνυπάρχουμε μέσα στα σχολεία, που μοιραζόμαστε κοινές αγωνίες, να πάρουμε θέση για το ποιός θα δουλεύει του χρόνου και ποιός όχι. Για το αν θα είναι από πάνω ή από κάτω η προϋπηρεσία, το μεταπτυχιακό, το διδακτορικό, η παιδαγωγική επάρκεια, η αναπηρία κοκ. Πραγματικά συνάδελφοι, ας αναλογιστούμε. Είναι αυτός ο τρόπος να διεκδικήσουμε πραγματικά τον κυριότερο στόχο μας που είναι οι αναβαθμισμένες και υψηλού επιπέδου υπηρεσίες στους μαθητές των ειδικών σχολείων και στους γονείς τους; Στο να μπορούμε χωρίς, τα εμπόδια της αδιοριστίας, της ελαστικής εργασίας κλπ., να δημιουργήσουμε μια ουσιαστική σχέση με τους μαθητές μας η οποία είναι η βάση για να εφαρμόσουμε το επιστημονικό και παιδαγωγικό μας έργο; Μπορούμε να μιλάμε για ουσιαστικά αποτελέσματα στη δουλειά μας χωρίς να γίνουν μαζικοί μόνιμοι διορισμοί; Η αλήθεια είναι πως αν διόριζαν όλους όσους εργαζόμαστε αυτή τη στιγμή ως αναπληρωτές στην εκπαίδευση και πάλι δε θα φτάναμε! Η πραγματικότητα είναι ότι, τα κενά στην εκπαίδευση, με βάση τους υπολογισμούς του ίδιου του Υπουργείου, και όχι τα πραγματικά που είναι σαφώς πιο αυξημένα, είναι πολύ περισσότερα από τον αριθμό των συμβασιούχων που έχουν δουλέψει τα τελευταία χρόνια στα σχολείαΚαι με αυτή την έννοια το εννοούμε πως κανείς δεν περισσεύει! Αντιθέτως, χρειάζεται να γίνουν και περισσότερες προσλήψεις!Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,Αυτό το οποίο μας έχει ζητηθεί είναι να τοποθετηθούμε, μέσα στο πλαίσιο που μας δίνεται, για το ποιά θα είναι τα κριτήρια απόλυσης της επόμενης χρονιάς. Βγαίνει κερδισμένη η κυβέρνηση όσο υπάρχει διάσπαση ανάμεσά μας, όσο εμείς φαγωνόμαστε για το ποιός θα είναι πάνω ή κάτω από τον άλλον. Μονόδρομος για εμάς τους αναπληρωτές, το μόνο αίτημα που ενώνει και αποτελεί λύση και για τα παιδαγωγικά δικαιώματα των παιδιών και για τα εργασιακά των εκπαιδευτικών, είναι το αίτημα των μαζικών μόνιμων διορισμών.Είναι σαφές ότι, σε καθεστώς πλήρους αδιοριστίας, μηδενικών μόνιμων διορισμών, πότε ευνοείται και πότε αδικείται ή μια ή η άλλη κατηγορία, το ένα ή το άλλο μεταπτυχιακό κλπ. Ας σκεφτούμε τι συνέβαινε τα τελευταία χρόνια στον κλάδο μας: έχουμε μετακινηθεί πάνω – κάτω στους πίνακες πολλές φορές, ανάλογα με την εγκύκλιο του έτους. Υπήρχε έστω και μία φορά που δεν αδικήθηκαν κάποιοι συνάδελφοί μας; Καλούμαστε να πάρουμε μια απόφαση συνάδελφοι. Να διαλέξουμε τον δρόμο πάνω στον οποίο θα βαδίσει το σωματείο μας. Ας αναλογιστεί ο καθένας μας, όταν εκπρόσωποι του σωματείου και της ομοσπονδίας, περνούν τις πόρτες του Υπουργείου, τι θέλετε να τους μεταφέρουν και να διεκδικήσουν; Θέλετε να συζητήσουν τις διάφορες αλλαγές για τα ±1 ή 2 μόρια ή για το ότι τσακίζουν τα βασικά πτυχία και την προϋπηρεσία; Θέλετε να διαχειριστούν την κατάσταση για την απουσία διορισμών ή να διεκδικήσουν:·Μαζικούς Μόνιμους Διορισμούς!·Να πάρει πίσω η κυβέρνηση την τροπολογία που ψήφισε στις 29/3!·Κανένας από τους μέχρι τώρα εργαζόμενους αναπληρωτές να μην είναι άνεργος του χρόνου, λόγω των αναδιατάξεων των πινάκων.·Την κατοχύρωση του ρόλου του ΕΒΠ, την μετατροπή του σε ΤΕ και την ονομασία του σε Ειδικό Βοηθητικό Εκπαιδευτικό Προσωπικό (ΕΒΕΠ).·Προσλήψεις από τον κρατικό προϋπολογισμό και όχι μέσω περιστασιακών προγραμμάτων (ΕΣΠΑ, ΟΑΕΔ).·Επίδομα ανεργίας για όλη την περίοδο της ανεργίας, χωρίς όρους και προϋποθέσεις.·Για όσο θα συνεχίζεται το απαράδεκτο καθεστώς της μόνιμης αναπλήρωσης, οι αναπληρωτές να προσλαμβάνονται όλοι σε μια φάση από την 1η Σεπτέμβρη, να έχουν τις ίδιες άδειες, τα ίδια εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα με τους μονίμους.
Για εμάς αυτά πρέπει να είναι τα "κριτήρια διορισμού" με τα οποία πρέπει να αντιπροσωπευόμαστε στο υπουργείο. Για άλλη μια φορά η ρεαλιστικότητά τους έγκειται στο τι εμείς θα χάσουμε. Αυτό, όμως που είναι Σύγχρονο, Επιστημονικό και Ρεαλιστικό είναι η μόνιμη και σταθερή εργασία γιατί αυτή καλύπτει τις ανάγκες των παιδιών στα σχολεία. Αυτό καλύπτει και τις δικιές μας ανάγκες ως εργαζομένων, Αυτό είναι το αίτημα που μας κρατάει ενωμένους μπροστά στις συνεχόμενες επιθέσεις που δεχόμαστε.