“Είναι η πρώτη φορά που συμφωνώ με τις κινητοποιήσεις και τις καταλήψεις . Θεωρώ αδιανότητο στη σημερινή κοινωνία φοιτητές να υπάρχουν φοιτητές που πεινάνε”, δήλωσε η του Πανεπιστημίου Πατρών Βενετσιάνα Κυριαζοπούλου, στη διάρκεια του χαιρετισμού της στο πλαίσιο του Διεθνούς Συνεδρίου της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας, οι εργασίες του οποίου άρχισαν σήμερα το πρωί.

Αφορμή της δημόσιας τοποθέτησης της Πρυτάνεως είναι το ζήτημα που έχει προκύψει με την σίτιση στη φοιτητική λέσχη του Πανεπιστήμιου.

Όπως έγραψε χθες το tempo24.gr, με ρεφενέ σιτίζονται οι φοιτητές που διαμένουν στη φοιτητική εστία του Πανεπιστημίου Πατρών, καθώς το τελευταίο διάστημα έχει διακοπεί η τροφοδοσία υλικών στα μαγειρεία.

Ο λόγος σύμφωνα με πληροφορίες του tempo24.gr, οι οφειλές προς τους προμηθευτές από τον ιδιώτη εργολάβο που έχει αναλάβει το έργο της σίτισης των φοιτητών.

Όπως έγινε γνωστό, φοιτητές που δεν διαμένουν στην εστία,  κάνουν έρανο για να συγκεντρώσουν χρήματα για την αγορά τροφίμων μακράς διάρκειας, όπως μακαρόνια και ρύζι. Στη συνέχεια τα μαγειρεύουν και τα προσφέρουν στους ενοίκους της φοιτητικής εστίας, η πλειονότητα των οποίων προέρχονται από ασθενείς οικονομικά οικογένειες, οι οποίες αδυνατούν να καλύψουν το επιπλέον έξοδο που έχει προκύψει.

Η διακοπή σίτισης των ενοίκων της φοιτητικής εστίας, μπορεί ναμονοπωλεί τις συζητήσεις εντός της πανεπιστημιούπολης, όμως η Πρυτανεία δεν έχει πάρει ακόμα τουλάχιστον, κάποια θέση για την επίλυση του σημαντικού ζητήματος. Είναι γνωστό πως η διαχείριση και η λειτουργία της Φοιτητικής Λέσχης δεν αποτελεί αρμοδιότητα του Πανεπιστημίου, όμως το ερώτημα που γεννάται είναι τι κάνει η Διοίκηση του Ανώτατου Εκπαιδευτικού Ιδρύματος, απέναντι στο μείζον θέμα διαβίωσης, που έχει ανακύψει και αφορά τους φοιτητές του.

Την ίδια ώρα στον αέρα βρίσκονται οι περίπου 40 εργαζόμενοι στη φοιτητική λέσχη, καθώς από τον περασμένο Σεπτέμβριο, με ευθύνη του εργολάβου – διαχειριστή λειτουργίας του χώρου, παραμένουν απλήρωτοι και δεν έχει γίνει ανανέωση των συμβάσεων τους.

Αποτέλεσμα όπως καταγγέλλουν να αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα που φτάνουν στο σημείο να μη μπορούν να καλύψουν βασικές βιοποριστικές ανάγκες, ενώ είναι δύσκολη ακόμη και η μετάβαση στην εργασία τους.

Μάλιστα στις 4 Δεκεμβρίου προχώρησαν σε στάση εργασίας, διεκδικώντας την άμεση εξόφληση των δεδουλευμένων τους, μόνιμη και σταθερή δουλειά.