Συνάδελφοι, με την έκθεση του ΟΟΣΑ, να επιβεβαιώνει, μετά από σχεδόν μια δεκαετία, την ανάγκη μόνιμων διορισμών στην Εκπαίδευση και ουσιαστικά δίνοντας το δικαίωμα να προχωρήσει σ’ αυτούς η κυβέρνηση, όποια κι αν είναι πλέον, φτάνουμε στο κρισιμότερο και ουσιαστικότερο σημείο της διεκδίκησής μας.

ΠΕΑΔ-ΠΑΣΑΔ-ΣΑΝ

Αυτό δεν μπορεί να είναι άλλο απ’ την απαίτηση για:

– μόνιμο διορισμό και του τελευταίου αναπληρωτή
αφού οτιδήποτε πέραν τούτου, ξεκάθαρα το λέμε κι ελπίζουμε αυτό να είναι και κατανοητό, ΘΑ ΔΙΑΧΩΡΙΣΕΙ ΤΟΥΣ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΕΣ ΣΕ ΕΧΟΝΤΕΣ ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΥΠΗΡΕΣΙΑ ΚΑΙ ΜΙΚΡΗ ΠΡΟΥΠΗΡΕΣΊΑ . Το έχουμε επισημάνει πολλές φορές και δεν μπορεί πλέον κανείς να κάνει πως δεν το καταλαβαίνει.

Είναι αυτό που κρύβεται άλλωστε στα λόγια του Υπουργού όταν μιλά για το δικαίωμα των νέων πτυχιούχων να μπουν στην Εκπαίδευση που ΑΥΤΟΜΑΤΑ μεταφράζεται πως κάποιος με προϋπηρεσία θα χάσει τη θέση του.

Είναι αυτός ο ΑΥΤΟΜΑΤΟΣ ΚΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΣ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΡΟΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΚΙ Η de facto ΑΠΟΔΟΧΗ ΤΟΥ που υπηρετείται, σκοπίμως η μη, όταν στηρίζονται θέσεις για…διαφόρων ειδών συμβάσεις που επιπλέον είναι ΚΑΙ αντίθετες με το συλλογικό διεκδικητικό πλαίσιο των Ομοσπονδιών μας κι η υιοθέτησή τους μας διαχωρίζει απ’αυτές.

Είναι ανάγκη να ξεκαθαριστεί εδώ πως εμπόδιο στους νέους πτυχιούχους δεν είναι, ούτε ήταν ποτέ, οι αναπληρωτές όπως προσπαθεί εντέχνως το Υπουργείο να περάσει. Οι αποφάσεις για 25αρια τμήματα είναι, η κατάργηση του Υπεύθυνου του ολοήμερου είναι, οι συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων είναι, όπως και τόσα άλλα που μείωσαν τεχνητά τις ανάγκες του σχολείου και που είναι αποφάσεις των κυβερνήσεων και των Υπουργών, τόσο των τέως όσο και του νυν.

Στεκόμαστε εδώ στην αντιμετώπιση που επιφυλάχθηκε στους συμβασιούχους της Π.Υ. και των ΟΤΑ όπου σ’ αυτή την περίπτωση θεωρήθηκε αυτονόητο πως αυτοί οι εργαζόμενοι έπρεπε να μονιμοποιηθούν κατά προτεραιότητα κι έτσι έγινε, χωρίς ν αναπτυχθούν άλλοι προβληματισμοί κι από κανέναν.

Εμείς γιατί πρέπει να δεχτούμε κάτι άλλο; Για εμάς γιατί πρέπει να γίνει διαφορετικά; Ζούμε σ’άλλη χώρα ή οι αναπληρωτές είμαστε συμβασιούχοι δεύτερης κατηγορίας;

Επιμένουμε, όπως είναι αυτονόητο, ζητώντας λογική, ηθική, δίκαιη και κυρίως την ισότιμη αντιμετώπιση μας, και πιστεύουμε πως πρέπει

“με την αλλαγή του νόμου 3848 ΟΛΟΙ οι αναπληρωτές, που θα δουλέψουν μέχρι την 30η/6/18, να υπαχθούν στις ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ του νέου και να προβλεφθεί χρονικά, ΣΑΦΩΣ ΚΑΙ ΡΗΤΑ, η μονιμοποίησή τους”

Αυτό αφορά και περιλαμβάνει ΟΛΟΥΣ μας κι αυτό είναι το ελάχιστο που πρέπει να κερδίσουμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ.

Πήραμε την πρωτοβουλία λοιπόν, για τη συνέχιση της διεκδίκησης του αιτήματος της μονιμοποίησης των αναπληρωτών και της εξομοίωσης των εργασιακών δικαιωμάτων τους με αυτών των μονίμων, να προτείνουμε στις Ομοσπονδίες και στους Συλλογους και συλλογικότητες αναπληρωτών, την Παρασκευή 4/5, τη διοργάνωση κινητοποίησης με κυρίαρχα τα παραπάνω αιτήματα.

Η συγκεκριμένη ημερομηνία διερευνήθηκε κι επελέγη τόσο για να έχει ακολουθία και συνέχεια η ορμή των τελευταίων κινητοποιήσεων όσο και γιατί βρίσκεται ανάμεσα στις 25/4 που είναι η κινητοποίηση για τους συμβασιούχους (στην οποία θεωρείται αυτονόητη η συμμετοχή μας) και στις 16/5 που έχει εξαγγείλει απεργία η ΑΔΕΔΥ.

Συνάδελφοι, μετά και τις τελευταίες κινητοποιήσεις, που ήταν επιτυχημένες γιατί πιστέψαμε στους εαυτούς μας και στη δύναμή μας, καταφέραμε και με τη βοήθεια ΟΛΜΕ-ΔΟΕ, να δώσουμε στα αιτήματά μας δυναμική και προοπτική.

Σας καλούμε λοιπόν ν’αψηφίσετε φωνές που πάντα βρίσκουν “κάτι” για να διαφωνούν και να θυμηθείτε το πώς ξεκινήσαμε στις 2/3. Ας μην αφήσουμε να μας αποπροσανατολίσουν όσους, με πρώτο το Υπουργείο, αυτό το φοβούνται κι αυτή τη συνέχεια δεν την θέλουν.

Είμαστε εδώ, αναπληρωτές πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας ΟΛΟΙ ενωμένοι κι αποφασισμένοι να συνεχίσουμε τον αγώνα μας, αγώνα ορόσημο στην Εκπαίδευση πλέον κι αγώνα που ΠΡΕΠΕΙ να τον κερδισουμε με όρους που δεν θα αποστερούν από κανεναν μας το δικαίωμά του στη μονιμοποίηση.

Μη λείψεις!

ΜΑΖΙ θα τα καταφέρουμε!