Σχεδόν σε κάθε σχολική τάξη υπάρχουν ένα ή περισσότερα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες. Τι πρέπει να κάνει ο εκπαιδευτικός όταν υποψιάζεται ότι κάποιος μαθητής του ίσως έχει μαθησιακή δυσκολία; (δείτε τις ενδείξεις)

Το πρώτο βήμα είναι να ενημερώσει τους γονείς αναλυτικά για τις δυσκολίες που έχει το παιδί. Προσοχή όμως….ο δάσκαλος-α δεν είναι αρμόδιοι να κάνουν διάγνωση! Απλά ενημερώνουν και πλέον η ευθύνη είναι στους γονείς. Καλό είναι αυτό να γίνεται άμεσα ώστε να μην χάνετε πολύτιμος χρόνος και δημιουργούνται μεγαλύτερα μαθησιακά κενά αλλά και χαμηλή αυτοεκτίμηση στον μαθητή.
Αν ο εκπαιδευτικός δεν έχει ιδιαίτερη πείρα σε θέματα μαθησιακών δυσκολιών μπορεί να ζητήσει τη βοήθεια ενός συναδέλφου ή του σχολικού συμβούλου.
Αφού ενημερώσει τους γονείς δεν κάθεται με σταυρωμένα χέρια! Τότε ξεκινά η δουλειά του και έχει μπροστά του σωστή πρόκληση: να μπορέσει να διδάξει και να βοηθήσει το παιδί που μαθαίνει με διαφορετικό τρόπο! Οι μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες δεν υστερούν σε σχέση με τους υπόλοιπους, απλά μαθαίνουν, καταγράφουν και αφομοιώνουν το μάθημα με τον δικό τους τρόπο και συχνά ρυθμό.
Το σημαντικότερο είναι να σταθούν πλάι στον μαθητή, να δουν τα προβλήματα του και να βοηθήσουν στην αυτοπεποίθησή του.
Πολλές φορές υπάρχει η δικαιολογία ” μα έχω 30 παιδιά στην τάξη, δεν μπορώ να ασχοληθώ με 1-2″. Κι όμως, μερικά πολύ απλά πράγματα μπορούν να κάνουν τη διαφορά και να βοηθήσουν τον μαθητή με τις δυσκολίες να αντεπεξέλθει και τουλάχιστον να μην απογοητευτεί και παραιτηθεί. Τα περισσότερα παιδιά βλέποντας ότι δεν τα καταφέρνουν απογοητεύονται και έρχεται κάποια στιγμή που δεν προσπαθούν καν να διαβάσουν ή να κάνουν τις ασκήσεις τους. Για αυτό ξανατονίζω ότι το σημαντικότερο είναι ο εκπαιδευτικός να είναι ΕΚΕΙ για τον “δύσκολο” μαθητή του!
Οι τρόποι προσέγγισης και πιο εξατομικευμένης βοήθειας είναι πολλοί και είναι ανάλογα με την τάξη και τις δυσκολίες του μαθητή. Για παράδειγμα αν ένας μαθητής δεν προλαβαίνει να αντιγράψει από τον πίνακα, ας του δοθεί μια φωτοτυπία με τις σημειώσεις! Αν ένα παιδί με διάσπαση προσοχής ξεχνά να σημειώσει σημαντικά πράγματα, όπως ένα τεστ ή μια άσκηση για το σπίτι, ο εκπαιδευτικός μπορεί διακριτικά να βεβαιωθεί ότι το σημείωσε ή να το υπενθυμίσει.
Περισσότερες οδηγίες μπορείτε να βρείτε στα άρθρα μου, στην ενότητα “