Υπάρχει “κατάλληλη” ηλικία για να αφήσουμε μόνο το παιδί μας στο σπίτι; Κι αν ναι, ποια είναι αυτή; Σύμφωνα με τους ειδικούς, στα έξι του χρόνια ένα παιδί συνήθως διαθέτει την ικανότητα να μείνει για λίγα λεπτά, όσα δηλαδή χρειαζόμαστε για να “πεταχτούμε” στο φούρνο, το μανάβη ή το περίπτερο, μόνο του στο σπίτι. Όπως, όμως ισχύει σε κάθε περίπτωση, η χρονική στιγμή που θα συμβεί αυτό εξαρτάται περισσότερο από την ωριμότητα του παιδιού και κάποια “μαθήματα” που του έχουμε δώσει παρά από την ηλικία του.

Καθώς ένα το παιδί μεγαλώνει, κάνει τις πρώτες κινήσεις ανεξαρτησίας. Ανάμεσα σ’ αυτές είναι και το να ανοίγει την εξώπορτα, να απαντάει στο τηλέφωνο και λίγο αργότερα να μάθει να καλεί έναν τηλεφωνικό αριθμό, χρησιμοποιώντας τα πλήκτρα μνήμης ή ανάκλησης του τηλεφώνου μας. Και κάθε βήμα που κάνει για να μπορεί να είναι πιο αυτόνομο και να αυτοεξυπηρετείται μας φέρνει πιο κοντά στο να μπορούμε να το εμπιστευτούμε να μείνει για λίγη ώρα μόνο του στο σπίτι.

Αυτονόητο είναι ότι προηγουμένως θα εξασφαλίσουμε ορισμένες προϋποθέσεις ώστε το παιδί να είναι ασφαλές και να μην αισθανθεί φόβο από την απουσία μας. Προτού αφήσουμε το παιδί μόνο του στο σπίτι, έστω και για λίγα λεπτά, είναι απαραίτητο να βεβαιωθούμε ότι γνωρίζει τα βασικά θέματα ασφάλειας όπως ότι δεν ανοίγουμε την πόρτα γιατί η μαμά κι ο μπαμπάς έχουν κλειδιά, ότι δεν πρέπει να βγει στο μπαλκόνι, να μην αγγίζει τις ηλεκτρικές συσκευές και να μη σκαρφαλώνει στα έπιπλα.

Μια καλή ιδέα είναι να του μάθουμε να μένει μόνο του αυξάνοντας σταδιακά το χρόνο της απουσίας μας. Δηλαδή, την πρώτη φορά μπορούμε π.χ. να κατεβάσουμε τα σκουπίδια αφήνοντάς το μόνο για 2 – 3 λεπτά, τη δεύτερη να πεταχτούμε μέχρι το περίπτερο ή το φούρνο, την τρίτη να πάμε στο σούπερ μάρκετ, ώστε να συνηθίσει και να προσαρμοστεί σταδιακά σε αυτή την καινούρια κατάσταση.

Είναι, τέλος, πολύ σημαντικό να πούμε στο παιδί πόσο περήφανοι αισθανόμαστε που μεγάλωσε και πόση εμπιστοσύνη του έχουμε. Έτσι ενισχύουμε την αυτοπεποίθηση και την αυτοεκτίμησή του και το βοηθάμε να σκεφτεί ότι αφού η μαμά ή ο μπαμπάς πιστεύει ότι μπορώ, σίγουρα θα τα καταφέρω.