Οι καιροί έχουν αλλάξει, κανόνες ασφαλείας που μας μάθαιναν οι γονείς μας μπορεί να μην αποτελούν πλέον τις μόνες στρατηγικές για να προστατεύσουμε και εμείς με την σειρά μας τα δικά μας παιδιά.
Αλήθεια, πως μπορούμε να βεβαιωθούμε ότι τα παιδιά μας δεν κινδυνεύουν από επικίνδυνους ανθρώπους στην γειτονιά, έξω από το σχολείο, στο πάρκο, στα εμπορικά κέντρα, στο διαδίκτυο, ακόμα και στο σπίτι; Και φυσικά όλα αυτά χωρίς να τρομάξουμε το παιδί γιατί στόχος μας δεν είναι να δημιουργήσουμε ένα φοβισμένο παιδί, αλλά ένα παιδί που θα προστατεύει τον εαυτό του από τις κακοτοπιές παίρνοντας κάποια μέτρα.

Τι μας έμαθαν οι γονείς μας

Μας έλεγαν «μην μιλάς σε αγνώστους»
Λάθος: Τα παιδιά δεν ερμηνεύουν πάντα τον όρο «άγνωστος» με τον ίδιο τρόπο που τον ερμηνεύουν οι ενήλικες. Το παιδί σας μπορεί να θεωρεί ότι ένας αστυνομικός είναι άγνωστος επειδή δεν τον έχει συναντήσει ποτέ ξανά, ενώ να θεωρεί ότι ένας γείτονας του είναι οικείο πρόσωπο επειδή τον βλέπει σε καθημερινή βάση, ακόμα κι αν δεν του έχει μιλήσει ποτέ. Και τέλος πάντων μερικές φορές ο κίνδυνος είναι πιο κοντά και έχει όνομα και πρόσωπο για το παιδί, μπορεί να είναι κάποιος από το οικογενειακό ή φιλικό περιβάλλον της οικογένειας.
Ποιο είναι το σωστό: Συζητήστε με το παιδί σας βασικούς κανόνες επικοινωνίας, με ποιους μιλάμε και τι λέμε. Θυμίζουμε συχνά στα παιδιά ότι δεν υπάρχει κανένα μυστικό από την μαμά και το μπαμπά, ή τον δάσκαλο και τη δασκάλα. Σε όλες τις περιπτώσεις προωθούμε τον διάλογο μέσα σε ένα κλίμα ασφάλειας και εμπιστοσύνης. Να μπορεί να πει το παιδί καταστάσεις και γεγονότα χωρίς να ντρέπεται ή να φοβάται. Επίσης συζητήστε με το παιδί σας για το τι πρέπει να κάνει εάν χαθεί και μιλήστε για το ποιους ενήλικες μπορεί να προσεγγίσει σε περίπτωση που χρειάζεται βοήθεια: έναν αστυνομικό με στολή, έναν πωλητή με αναγνωριστικό καρτελάκι, ένα άτομο σε θάλαμο πληροφοριών, ή μια μητέρα με παιδιά.

ΠΗΓΗ: imommy.gr