Ως γνωστόν, τα παιδιά που βλέπουν το ποτήρι μισογεμάτο, είναι και εκείνα που μεγαλώνουν με αισιοδοξία και χαρά όσες και αν είναι οι δυσκολίες που παρουσιάζονται στη ζωή. Δεν σημαίνει ότι αγνοούν τα προβλήματα, απλώς μαθαίνουν πώς να τα κοιτάζουν κατάματα με θάρρος, χιούμορ. Εξίσου σημαντικό είναι ότι μαθαίνουν να βλέπουν πρώτα την καλή πλευρά των πραγμάτων και των ανθρώπων.

Αν θέλετε να μεγαλώσετε τέτοια παιδιά, πρέπει να ξεκινήσετε από νωρίς και να επηρεάσετε την καθημερινότητά τους ώστε να αποκτήσουν την αυτοπεποίθηση που χρειάζονται από νωρίς και που εξελίσσουν σιγά σιγά με το πέρασμα των χρόνων.

Σταματήστε τα παράπονα. Αν γκρινιάζετε όλη τη μέρα για τα λεφτά που δεν φτάνουν ή επειδή το φανάρι αργεί να γίνει πράσινο, μην περιμένετε να μεγαλώσετε παιδιά που θα βλέπουν τη ζωή από τη φωτεινή πλευρά. Γίνετε το παράδειγμα και μην παραπονιέστε συνέχεια. Είναι προτιμότερο να μην πείτε τίποτα. Ακόμα κι αν κάτι σας στενοχωρεί, καταλήξτε φωναχτά στο συμπέρασμα ότι κάτι καλό θα βγει ή απλά σκεφτείτε έστω ένα καλό πράγμα να πείτε.

 

Δημιουργήστε τις προσδοκίες που ταιριάζουν σε κάθε ηλικία. Ένα παιδί 2 χρονών θα πρέπει να μαζεύει τα πράγματά του. Στα 3 είναι σε θέση να βάζει τα άπλυτα στο καλάθι, στα 4 να σας βοηθάει με τα πιάτα βάζοντάς τα στο νεροχύτη και στα 5 να αλλάζει σακούλα σκουπιδιών. Δώστε του ένα στόχο με το να κάνει κάτι κάθε πρωί πριν φάει πρωινό. Θα αποκτήσει το αίσθημα της επίτευξης και θα βασίζεται στις δικές του δυνάμεις.
Αφήστε το να ρισκάρει. Όλοι οι γονείς φοβούνται μήπως χτυπήσει το παιδί, αλλά δεν γίνεται να μην δοκιμάσει νέα πράγματα και δραστηριότητες. Έτσι μόνο μεγαλώνετε παιδιά που τολμούν και μαθαίνουν ακόμα κι αν πάθουν.

Περιμένετε προτού αντιδράσετε. Αν το παιδί σας πληγωθεί από κάποιο φίλο του, το πρώτο σας ένστικτο είναι να το υπερασπιστείτε εσείς η ίδια. Έτσι όμως δεν μαθαίνει να το κάνει μόνο του για τον εαυτό του. Μπορείτε να μιλήσετε μαζί του και να του πείτε τι να πει ή τι θα ήθελε να πει για πρώτη φορά. Υπερασπίζεται τον εαυτό του και βελτιώνει μόνο του τις σχέσεις με τους άλλους.

Μην σταματάτε να το ενθαρρύνετε. Έρχεται η στιγμή που δεν πιστεύει τόσο στον εαυτό του και θέλει να τα παρατήσει. Όταν βλέπετε ότι νιώθει άχρηστο, απλά ενθαρρύνετέ το με λόγια επιβράβευσης. Όταν και εάν τα καταφέρει, υπενθυμίστε του τι έλεγε στην αρχή και πόσο δρόμο έκανε με υπομονή.

Προσγείωση κάπου κάπου. Το να πιστεύεις στον εαυτό σου είναι πολύ σημαντικό. Αλλά είναι καλό να θυμάστε ότι όλοι είμαστε ίσοι, κανείς δεν είναι ανώτερος του άλλου και η πραγματικότητα μπορεί να γίνει σκληρή και άδικη κάποιες φορές. Ακόμα και να απογοητευτεί, είναι μέσα στη ζωή και δεν υποβαθμίζει αυτό την αξία του.