Ο τρόπος ζωής κατά τη σχολική περίοδο, με την παρατεταμένη καθιστική ζωή, τις συνήθως υπερφορτωμένες σχολικές τσάντες και την υπέρμετρη χρήση της τεχνολογίας (τηλεόραση, ηλεκτρονικός υπολογιστής, κινητό, tablet), πυροδοτεί προβλήματα υγείας στον μαθητικό πληθυσμό, από την παχυσαρκία μέχρι το αναπνευστικό και το μυοσκελετικό σύστημα.

Τα μυοσκελετικά προβλήματα κυρίως της σπονδυλικής στήλης, όπως η σκολίωση ή η κύφωση, παρατηρούνται σε παιδιά ηλικίας 10-14 ετών και άνω, με ποσοστό εμφάνισης 4 κορίτσια προς 1 αγόρι.

Στόχος των γονιών και των ειδικών πρέπει να είναι τα παιδιά να ασχολούνται με δραστηριότητες που προσδίδουν αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση, καθώς και με ομαδικές δραστηριότητες, που ενισχύουν τη συνεργασία και τη συμμετοχή, μοιράζοντας την επιτυχία και την αποτυχία. Το καλοκαίρι, άλλωστε, είναι ιδανική περίοδος για σωματικές δραστηριότητες και αθλοπαιδιές.

Ο φυσικοθεραπευτής σπονδυλικής στήλης και αρθρώσεων, επιστημονικός συνεργάτης του Πανεπιστημίου Κρήτης, κ. Γιώργος Γουδέβενος εξηγεί ποια αθλήματα κάνουν καλό στη μυοσκελετική υγεία των παιδιών.

«Χαρακτηριστικό, είναι το “σύνδρομο της κακής στάσης” (καμπούρα), που αφαιρεί το προνόμιο της διποδικής “υπερήφανης” στάσης ζωής» επισημαίνει ο κ. Γουδέβενος, προσθέτοντας πόσο σημαντικό είναι να γίνεται ο έλεγχος πιθανών παθολογικών ευρημάτων από εξειδικευμένους επαγγελματίες υγείας και από όσους ασχολούνται με τα παιδιά, όπως δάσκαλοι χορού, προπονητές, γυμναστές, γιατροί και φυσικοθεραπευτές. «Όσο νωρίτερα εντοπίζεται η κατάσταση, τόσο πιο αναστρέψιμη είναι» λέει ο ειδικός.

«Οι ιδανικότερες σωματικές δραστηριότητες είναι όσες εκτελούνται σε εξωτερικούς χώρους, λόγω της ενίσχυσης της διαδικασίας παραγωγής της βιταμίνης D στον οργανισμό, κυρίως μέσω της απορρόφησης της ηλιακής υπεριώδους ακτινοβολίας από το δέρμα. Η βιταμίνη D είναι απολύτως απαραίτητη για τη διατήρηση της οστικής μάζας και της ακεραιότητας των οστών (μείωση καταγμάτων), καθώς ενισχύει τη νευρομυϊκή λειτουργία (μείωση πτώσεων). Επίσης βοηθά στην καλή ρύθμιση και στην ενδυνάμωση του ανοσοποιητικού συστήματος, στην ανάπτυξη των κυττάρων, στον έλεγχο του σακχάρου στο αίμα, στον έλεγχο του βάρους, στην πρόληψη των καρδιακών προσβολών, στη μείωση των φλεγμονών, δίνει ένα αίσθημα ευξίας και ευφορίας και αυξάνει τη δημιουργικότητα, μειώνοντας, παράλληλα, το άγχος», εξηγεί ο κ. Γουδέβενος.

Ποιες παιδικές δραστηριότητες ενδείκνυνται

– Για όσους βρίσκονται κοντά στη θάλασσα, συνιστάται το κολύμπι (κρόουλ, ύπτιο, πρόσθιο, πεταλούδα). Είναι ο «αρχηγός» των καλοκαιρινών σπορ. Δυναμώνει ομοιόμορφα όλο το σώμα και κυριότερα τους μύες των ποδιών, της πλάτης, τους κοιλιακούς και τους τους θωρακικούς μύες. Επιπλέον ενισχύει το καρδιοαναπνευστικό έργο.

– Αθλήματα με τη χρήση σκάφους, όπως είναι η ιστιοπλοΐα, το wind surfing ή η κοπηλασία, δυναμώνουν κυρίως τους μύες του άνω κορμού, δηλαδή τους θωρακικούς, τους δελτοειδείς, τους μύες της πλάτης. Όμως δυναμώνουν πάρα πολύ και τους κοιλιακούς μύες και τους ραχιαίους, διότι χρειάζονται καλή ισορροπία. Ταυτόχρονα βοηθάνε τους αθλούμενους στην κατανόηση της απαραίτητης αρμονίας του σώματος και στον συγχρονισμό των κινήσεων, για την εκτέλεση των διάφορων διαδικασιών.

– Για όσους βρίσκονται σε αστικά κέντρα, το τένις είναι μία εξαιρετική γυμναστική ενδυνάμωσης όλου του σώματος, κυρίως των χεριών, των καρπών και των ώμων. Κατά τα χτυπήματα σταθεροποιείται η σπονδυλική στήλη και δυναμώνουν οι μύες των ποδιών, με τις επαναλαμβανόμενες πλάγιες κινήσεις από τον αθλητή. Δίνει τη δυνατότητα συναρμογής του άνω κορμού με τον κάτω, για την επίτευξη του στόχου (χτύπημα μπάλας).

– Το καλοκαίρι είναι ιδανική περίοδος για ποδήλατο, που δυναμώνει τους μύες των ποδιών (τετρακέφαλος, γαστροκνήμιος, καθώς και τους οπίσθιους μηριαίους). Ταυτόχρονα δυναμώνει τους μύες του κορμού, εκπαιδεύοντας στην ισορροπία, βελτιώνοντας τη στάση του σώματος του αναβάτη και το καρδιοαναπνευστικό σύστημα.

– Μαθήματα χορού βοηθούν σε μία καλλίγραμμη και ομοιόμορφη διάπλαση του σώματος, προσφέροντας απλόχερα εκπαίδευση ισορροπίας και ορθής στάσης του σώματος.

– Για σωματικές δραστηριότητες σε δασικές και ορεινές περιοχές, ενδείκνυται η ιππασία. Ένα άθλημα που απαιτεί εκπαίδευση του αναβάτη, ώστε να συνεργαστεί με το άλογο και να έχει δυνατό κορμό και δυνατά κάτω άκρα.

– Η πεζοπορία σε μονοπάτια είναι μία άσκηση που επιτρέπει την προσαρμογή και την εκπαίδευση των μυών του πέλματος στις διαφοροποιήσεις του εδάφους, ενισχύοντας και το καρδιοαναπνευστικό σύστημα των παιδιών.