Τα ξημερώματα της Κυριακής οι δείκτες των ρολογιών γύρισαν μία ώρα πίσω. Η διάρκεια της ημέρας συνεχώς μικραίνει και το σκοτάδι πέφτει πλέον νωρίτερα, με αποτέλεσμα να επηρεάζεται ο ρυθμός του ύπνου και του ξυπνήματός μας, αλλά και ο μεταβολισμός του ανθρώπου.

«Οι συνθήκες του φωτός έχουν αποφασιστική επίδραση», τονίζει ο πρόεδρος της Γερμανικής Εταιρείας Ερευνών του Ύπνου Άλφρεντ Βιάτερ. Όπως εξηγεί, το μπλε φως μας ξυπνά. Όταν το φάσμα αρχίζει να αλλάζει προς τις βραδινές ώρες προς πιο κιτρινωπούς και κόκκινους τόνους, εκλύεται μελατονίνη κι έτσι νυστάζουμε.

Η λύση, σύμφωνα με τον Γερμανό ειδικό, είναι να αυξήσουμε τις ώρες παραμονής σε εξωτερικούς χώρους.

«Εκεί είναι μεγαλύτερη η ένταση του φωτός και έτσι μένει κανείς πιο εύκολα ξύπνιος», λέει ο Βιάτερ, επισημαίνοντας ότι και η σωματική δραστηριότητα τονώνει το κυκλοφορικό σύστημα και τον μεταβολισμό του ανθρώπου, εκτός από τις ώρες λίγο πριν τον βραδινό ύπνο, οπότε και επηρεάζεται αρνητικά η ποιότητα του ύπνου.

Το βιολογικό ρολόι πάει μπροστά

Όταν αλλάζει η ώρα «το εσωτερικό (σ.σ. βιολογικό) ρολόι στον εγκέφαλό μας πάει λίγο μπροστά», λέει ο Βιάτερ και εξηγεί ότι αν αυτό το ρολόι ανταποκρινόταν στην πραγματικότητα, τότε η μέρα θα έπρεπε να είναι μεγαλύτερη από 24 ώρες. Το φως είναι ένας εξωγενής παράγοντας που μπορεί να επηρεάσει τον ρυθμό ύπνου-ξύπνιου.

Τα ζώα πέφτουν σε χειμερία νάρκη, μια επιτυχημένη συνταγή για τη διατήρηση του νεανικού σφρίγους αλλά και εξοικονόμησης ενέργειας. Τα χρωμοσώματα στα γονίδια προστατεύονται αποτελεσματικότερα και επιπλέον διατρέχουν λιγότερο κίνδυνο να γίνουν λεία για άλλα ζώα εφόσον εκτίθενται μικρότερο διάστημα στο εξωτερικό περιβάλλον. Όπως εξηγεί η γερμανίδα βιολόγος Λίζα Βαρνέκε , αυτή η κατάσταση εξοικονόμησης ενέργειας δεν συνδέεται αναγκαστικά με τον χειμώνα. Οι λεμούριοι, π.χ., περνούν σε αυτήν την κατάσταση σε θερμοκρασία 35 βαθμών προκειμένου να αντεπεξέλθουν σε συνθήκες ξηρασίας.

Η δυνατότητα μείωσης της κατανάλωσης ενέργειας ενδιαφέρει πολύ τη NASA, που επενδύει πολλά χρήματα σε έρευνες με στόχο να διαπιστώσει εάν και οι άνθρωποι μπορούν να τεθούν σε ένα είδος χειμερίας νάρκης. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι εφόσον κάτι τέτοιο αποδειχθεί εφικτό θα μπορούσε να φανεί ιδιαίτερα χρήσιμο για πιθανές διαστημικές αποστολές στον Άρη.