Τι γίνονται τα παλιά τρένα; Παλιοσίδερα είναι η απάντηση που έρχεται σε όλους αυθόρμητα, κατά νου. Ναι είναι αλήθεια. Και στην Ελλάδα, αλλά και στην Αμερική μέχρι τουλάχιστον το 2001. Γιατί από τότε και έπειτα οι παλιοί συρμοί των τρένων καταλήγουν στο βυθό του Ατλαντικού.

Ηδη, μέσα στα 14 αυτά χρόνια που έχουν μεσολαβήσει από το 2001, 2.580 συρμοί έχουν καταλήξει στο βυθό του Ατλαντικού. Φυσικά αυτό δεν γίνεται γιατί δεν έχουν τι άλλο να τα κάνουν αλλά γιατί οι Αμερικανοί επιθυμούν να δημιουργήσουν έναν ύφαλο ανοιχτά της ανατολικής ακτής και θεωρούν ότι οι παλιοί συρμοί είναι το καλύτερο υλικό για να τον… χτίσουν.
Οι Αμερικανοί σχεδιάζουν ο ύφαλος αυτός να γίνει η απαρχή της δημιουργίας ενός οικοτόπου για τη θαλάσσια ζωή αλλά και ένα… στέκι για τους ερασιτέχνες αλιείς. Και μάλλον το έχουν καταφέρει αφού τα είδη των ψαριών που προσεγγίζουν την περιοχή, στα 14 αυτά χρόνια, έχουν αυξηθεί κατά 400 φορές.
Ο ύφαλος αυτή τη στιγμή καταλαμβάνει επιφάνεια 1,3 τ.χλμ. και βρίσκεται σε βάθος 80 μέτρων και σε απόσταση 16 μιλίων από τις ακτε του Ντελαγουέρ. Μάλιστα έχει ήδη αποκτήσει το όνομά του: Redbird Reef. Από το όνομα των συρμών που ονομάζονται Redbird και οι οποίοι κυκλοφορούσαν στον υπόγειο της Νέας Υόρκης από το 1959.
Οι παλιοί συρμοί καθαρίζονται από υλικά που αν πέσουν στη θάλασσα μετά από λίγο θα τα δούμε να επιπλέουν, αλλά και από τα διάφορα έλαια που πιθανόν υπάρχουν σε αυτά. Μάλιστα, πριν «πέσουν» στον ωκεανό καθαρίζονται πλήρως με ατμό.
Στη συνέχεια φορτώνονται σε φορτηγά πλοία και μεταφέρονται στα ανοιχτά όπου με ειδικούς γερανούς πετιούνται στον ωκεανό.