Η πόλη θα με πληρώνει για να ζω εκεί; Τί εννοείς; Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να διερωτηθεί κανείς διαβάζοντας τον τίτλο της είδησης ωστόσο, η πληροφορία είναι πέρα για πέρα ορθή.
Ας γίνουμε συγκεκριμένοι.

Κάποιες πόλεις στις ΗΠΑ προσφέρουν κίνητρα για να προσελκύσουν νέα μυαλά για την ανοικοδόμηση και οικονομική “ανάσταση” τους.
Τρεις δημοτικές αρχές παρέχουν χρήμα για να μείνουν στις περιοχές τους νέοι επαγγελματίες για ορισμένο χρονικό διάστημα, ανοίγοντας θέσεις εργασίας.
Πόλεις που χρεωκόπησαν τα τελευταία χρόνια, πήραν την κάτω βόλτα, ή είδαν τον πληθυσμό τους και τα εργατικά χέρια να φθίνουν επικίνδυνα.
Μιας και μιλάμε βέβαια για τις ΗΠΑ, να σημειώσουμε πως οι πόλεις αυτές προσφέρουν ευκαιρίες για κατοίκους των Πολιτειών και για όσους έχουν βίζα εργασίας για τη χώρα. Για τους μετανάστες ισχύει ό,τι ισχύει και για τους πολίτες των ΗΠΑ, αρκεί να έχουν λάβει τα νόμιμα έγγραφα παραμονής και εργασίας.
Οι ΗΠΑ (μαζί με τον Καναδά και την Αυστραλία) είναι χώρες άλλωστε στις οποίες οι μετανάστες έχουν τη δυνατότητα να ενταχθούν πλήρως και να μην θεωρηθούν πολίτες 2ης κατηγορίας.
Η μετανάστευση στις ΗΠΑ μπορεί να πραγματοποιηθεί με τους εξής τρόπους:
Με κλήρωση: Κάθε χρόνο η Αμερικανική κυβέρνηση κληρώνει έναν μικρό αριθμό αδειών μόνιμης παραμονής (“πράσινες κάρτες”).
Με συγγενείς πρώτου βαθμού: Αν έχει κανείς συγγενείς πρώτου βαθμού που είναι πολίτες των ΗΠΑ μπορούν να τον μετακαλέσουν και να ζητήσουν την χορήγηση πράσινης κάρτας. Η διαδικασία παίρνει 12-18 μήνες αλλά μέσα στους πρώτους 6 μήνες το ενδιαφερόμενο άτομο εξασφαλίζει προσωρινή άδεια εισόδου και εργασίας στη χώρα.
Με εργοδοτική προσφορά: Πρόκειται για θεώρηση εισόδου (βίζα) που επιτρέπει στον ενδιαφερόμενο να εργαστεί αποκλειστικά για τον εργοδότη που τον καλεί στη χώρα.
Με σπουδές: Τελειώνοντας ένα πρόγραμμα σπουδών (προπτυχιακό ή μεταπτυχιακό) ο ενδιαφερόμενος έχει το δικαίωμα προσωρινής άδειας εργασίας (Optional Practical Training). Η άδεια αυτή διαρκεί 12 μήνες.
Οι μόνιμοι κάτοικοι που έχουν συμπληρώσει 5ετία μπορούν να πολιτογραφηθούν εύκολα, συμπληρώνοντας μια απλή αίτηση και περνώντας εξετάσεις γλωσσικής επάρκειας και πολιτικής αγωγής.
Πάμε να δούμε λοιπόν τις “πόλεις της ευκαιρίας”, μία προς μία.

Ντιτρόιτ:

Γειτονιές ερημωμένες, εργοστάσια κλειστά, δρόμοι που άλλοτε έσφυζαν από ζωή. Λίγα πράγματα θυμίζουν την πάλαι ποτέ κραταιά πόλη των αμερικανικών αυτοκινητοβιομηχανιών.
Αυτό που για κάποιους μοιάζει με εικόνα καταστροφής, για κάποιους άλλους είναι ευκαιρία. Ή μάλλον οι αρχές της πόλης, το κάνουν να μοιάζει κάπως έτσι.