Σκέφτηκα γι’ αυτό; Προσευχήθηκα γι’ αυτό;

Σήμερα φίλοι μου θα μιλήσουμε για την προσευχή πολλοί από εσάς ξέρετε τι σημαίνει γιατί οι περισσότεροι είμαστε χριστιανοί όλοι ξέρουμε ότι υπάρχουνε δυο είδη προσευχής η κοινή προσευχή και η ατομική προσευχή.

Γράφει Ο Αλέξανδρος Μπαξεβάνης

Η κοινή είναι αυτή που κάνουμε από κοινού στους ναούς στο σχολείο μας. Την ατομική προσευχή μπορεί να την κάνει κανείς παντού και πάντα η προσευχή είναι η βάση της σωτηρίας μας, δεν μπορούμε να σωθούμε χωρίς προσευχή, δεν γίνετε τίποτα χωρίς προσευχή, κανένα από τα μυστήρια της εκκλησιάς το βάπτισμα, το χρίσμα, η θεία ευχαριστία, η μετάνοια, (εξομολόγηση), το ιερό ευχέλαιο και ο γάμος , όλα αυτά φίλοι μου γίνονται με προσευχή. Είναι η ίδια η προσευχή τόσο μεγάλο μυστήριο που ένας πατέρας της εκκλησιάς λέει ότι προτιμότερο να σταματήσει η αναπνοή σου πάρα η προσευχή σου. Την προσευχή δεν μπορεί να σου την διδάξει κάποιος, κανείς δεν θα μας μάθει, πώς να προσευχόμαστε .

Την προσευχή την μαθαίνουμε φυσικά μόνοι μας, όπως κανένας δεν μας δίδαξε πώς να βλέπουμε ,πώς να ακούμε, βλέποντας μάθαμε να βλέπουμε ,προσέχοντας μάθαμε να ακούμε και πώς να ακούμε, και έτσι προσευχόμενοι θα μάθουμε να προσευχόμαστε.
Ο Χριστός δεν ήρθε στον κόσμο να φέρει μια καινούρια θεολογία ,μια καινούρια φιλοσοφία ήρθε να φέρει ένα καινούριο τρόπο ζωής ,αν δεν αγωνιστούμε να βάλουμε στην πράξη αυτά που είπε ο Χριστός ,δεν θα μάθουμε πότε αν είναι αλήθεια η όχι .
Το μυαλό δεν τα καταλαβαίνει γιατί τα δεχόμαστε ,γιατί τα ζούμε και ξέρουμε ότι είναι έτσι και όχι αλλιώς . Αν δεν ζήσει κανείς την πίστη δεν θα μπορέσει να την γνωρίσει, δεν είναι θέμα διανοήσεις και συλλογισμών ,η πίστη μας είναι τρόπος ζωής . Όταν προσευχόμαστε θα μάθουμε και τι είναι η προσευχή όλες οι αρετές μας προετοιμάζουν για να ενωθούμε με τον θεό αλλά μόνο η προσευχή όμως μας ενώνει με το θεό, για αυτό φίλοι μου πριν συναντήσουμε το θεό θα πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι, όπως προετοιμαζόμαστε πριν πάμε να συναντήσουμε κάποιον .Πρώτα από όλα πριν ξεκινήσουμε την προσευχή πρέπει να προσέχουμε τον τρόπο που καθόμαστε με σεβασμό, και το σώμα μας προσεύχεται όχι μόνο η ψυχή μας.
Ο Άνθρωπος που πιστεύει στο Θεό αισθάνεται πηγαία την ανάγκη να προσεύχεται προς τον Θεό. Όσο μάλιστα πιο δυνατή είναι η πίστη, τόσο πιο μεγάλη είναι και η ανάγκη για προσευχή. Η προσευχή αγκαλιάζει ολόκληρη την ύπαρξη του πιστού. Τον τρέφει και τον ανακαινίζει. Παλιά, για να κάνει κανείς κάτι, αν ήταν κοσμικός άνθρωπος θα σκεφτόταν. Αν ήταν πνευματικός άνθρωπος, θα σκεφτόταν και θα προσευχόταν. Στην εποχή μας ακόμη και «πνευματικοί» άνθρωποι όχι μόνο δεν προσεύχονται, αλλά ούτε σκέφτονται. Και μάλιστα, συχνά πρόκειται για σοβαρά θέματα, και αυτοί κάνουν πρόβες με τον κόσμο. Πριν ενεργήσουμε, να λέμε: «Σκέφτηκα γι’ αυτό; Προσευχήθηκα γι’ αυτό;» Όταν κανείς ενεργεί, χωρίς να σκεφθεί και χωρίς να προσευχηθεί, ενεργεί λάθος . Και βλέπεις, συχνά πολλοί χριστιανοί με τον τρόπο που ενεργούν, δεν αφήνουν τον Θεό να επέμβει. Νομίζουν ότι αυτοί θα τα καταφέρουν όλα μόνοι τους. Ενώ ακόμα και ο άπιστος λέει «έχει ο Θεός», Συνέχεια ανθρώπινες προσπάθειες και δεν αφήνουν τον Θεό να ενεργήσει. Φίλοι μου αγωνιστείτε για να κάνετε τα πάντα για τη δόξα του Θεού. Μην ξεκινάτε τίποτε χωρίς προσευχή, επειδή ό,τι κάνουμε χωρίς προσευχή αποβαίνει αργότερα μάταιο και επιβλαβές. Είναι αληθινά τα λόγια του Κυρίου: «Χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν».