Η ιδέα ότι όποιος έχει σε όλα «Άριστα» μπορεί να προσληφθεί ευκολότερα, δεν ισχύει πάντα. Η Google έχει ξοδέψει πολλά χρόνια αναλύοντας το ποιος επιτυγχάνει στην εταιρεία. Και το συμπέρασμά της είναι ότι το κλειδί δεν βρίσκεται στη βαθμολογία του πτυχίου ή στο όνομα του πανεπιστημίου.


Σε μια συνέντευξη με τον Τομ Φρίντμαν των New York Times, ο επικεφαλής ανθρώπινων πόρων της Google, Λάζλο Μποκ, εξήγησε τι αναζητά πλέον η εταιρεία. Και δεν είναι τα τυπικά προσόντα.

Σύμφωνα με τη Google, οι απόφοιτοι των κορυφαίων πανεπιστημίων μπορεί να μη διαθέτουν «διανοητική ταπεινότητα». Οι επιτυχημένοι απόφοιτοι έχουν διδαχθεί να βασίζονται στο ταλέντο τους, και αυτό τους καθιστά ανίκανους να αποτύχουν με …χάρη.

Η Google αναζητά στους υποψηφίους την ικανότητα να μπορούν να κάνουν ένα βήμα πίσω και να υιοθετούν τις ιδέες άλλων εάν αυτές είναι καλύτερες. «Ονομάζεται ‘διανοητική ταπεινότητα’. Χωρίς ταπεινότητα, δεν μπορείς να μάθεις» λέει ο Μποκ. «Οι επιτυχημένοι έξυπνοι άνθρωποι σπανίως γεύονται την αποτυχία, και έτσι δεν μαθαίνουν πώς να διδάσκονται απ’ αυτήν».

Αντιθέτως, άνθρωποι χωρίς την τέλεια πανεπιστημιακή μόρφωση είναι συχνά αυτοί που ξεχωρίζουν. Το ταλέντο βρίσκεται παντού, και εν τέλει οι υπεύθυνοι προσλήψεων που βασίζονται μοναχά στα πολύ καλά πανεπιστήμια χάνουν κάτι πολύ σημαντικό, σύμφωνα με τον Μποκ.

«Υπάρχουν ξεχωριστά άτομα που δεν πήγαν πανεπιστήμιο και τα κατάφεραν, και πρέπει να κάνουμε τα πάντα για να τους εντοπίζουμε» λέει ο Μποκ.

Εν τέλει, η ακαδημαϊκή επιτυχία δεν σημαίνει πάντα και ικανότητα εκπλήρωσης των επαγγελματικών καθηκόντων. Το πανεπιστήμιο συχνά μπορεί να είναι ένα «τεχνητό περιβάλλον» που επιβάλλει έναν τρόπο σκέψης μόνο. Το IQ είναι λιγότερο πολύτιμο από την ικανότητα εκμάθησης.

«Το νούμερο 1 πράγμα που αναζητούμε είναι η γενική γνωστική ικανότητα, κι αυτή δεν ισούται με το IQ. Πρόκειται, αντίθετα, για την ικανότητα να μαθαίνεις, να επεξεργάζεσαι νέα ερεθίσματα, να ενοποιείς μια σειρά πληροφοριών» καταλήγει ο Μποκ.

Πρακτικά, ως προς τη διαδικασία πρόσληψης, αυτό σημαίνει ότι η Google δίνει πλέον προτεραιότητα στις συμπεριφορικές συνεντεύξεις στις οποίες ο υποψήφιος καλείται να πει πώς αντέδρασε σε κάποιο συγκεκριμένο, δύσκολο πρόβλημα στο παρελθόν. Αυτό το είδος συνέντευξης συμβάλλει στον εντοπισμό ανθρώπων που ταιριάζουν με τον ορισμό της ηγεσίας από την εταιρεία. Η ηγεσία δεν αφορά το να ήσουν κάποτε επικεφαλής μιας φοιτητικής οργάνωσης ή μιας λέσχης, λέει ο Μποκ, αλλά το να μπορείς ανά πάσα στιγμή να παρέμβεις και να ηγηθείς, όποτε αυτό είναι αναγκαίο.