Στην καταπράσινη πλαγιά του «Μακεδονικού όρους» του Ηροδότου (σήμερα Πιέρια όρη), εκεί που κάποτε άκμαζαν οι Αιγές, η βασιλική μητρόπολη των Μακεδόνων, το επίμονο κελάηδισμα των αηδονιών διακόπτεται από τον σκληρό ήχο των καλεμιών των λιθοξόων που, ακολουθώντας τον τρόπο των αρχαίων, δίνουν σχήμα στην πέτρα. Δεκάδες, εκατοντάδες λιθόπλινθοι, παίρνουν την πρέπουσα μορφή και περιμένουν σε σειρές. Θα γίνουν μερικές χιλιάδες και, μόλις τελειώσει το μεγάλο τεχνικό έργο της αναστήλωσης του ανακτόρου του Φιλίππου Β΄, θα βρουν τη θέση τους.

Με τον τρόπο αυτό θα συμπληρώσουν τα σωζόμενα κομμάτια του τεράστιου αρχαίου αναλήμματος (μήκος 104 μ. πάχος 2,10 μ. ύψος 9-15 μ.). Έτσι θα σταματήσει η διολίσθηση του φυσικού πρανούς της πλαγιάς και θα αποσοβηθεί ο κίνδυνος να κατολισθήσει και να χαθεί για πάντα ό,τι σε πείσμα αιώνων και αλλεπάλληλων καταστροφών επιμένει να υπάρχει ακόμη από το εκπληκτικό ανάκτορο. Η περιγραφή των εργασιών ανήκει στην προϊσταμένη της εφορίας αρχαιοτήτων Ημαθίας, αρχαιολόγο Αγγελική Κοτταρίδη, που λίγες μέρες μόλις πριν το άνοιγμα του ανακτόρου των Αιγών στο κοινό, δηλώνει με νόημα ότι όλο και περισσότερα θραύσματα βρίσκουν τη θέση τους στο τεράστιο παζλ!

«Τα κομμάτια των πέτρινων πλίνθων του αναλήμματος που έσπασαν όταν, τον πρώτο μεταχριστιανικό αιώνα, έγινε η φοβερή κατολίσθηση που έκανε τους κατοίκους να εγκαταλείψουν για πάντα το άστυ των Αιγών, καθαρίζονται, ταυτίζονται και συναρμόζονται. Οι πέτρες με τις όμορφα δουλεμένες όψεις βρίσκουν ξανά την αρχαία εικόνα τους.