Πρόσφατες έρευνες έδειξαν ότι μερικές από τις πιο συνηθισμένες και φαινομενικά θετικές προτάσεις που χρησιμοποιούμε με τα παιδιά είναι τελικά αρκετά καταστροφικές… Παρά τις καλές μας προθέσεις οι δηλώσεις αυτές μαθαίνουν τα παιδιά να μην εμπιστεύονται το δικό τους εσωτερικό σύστημα καθοδήγησης, να κάνουν το καλύτερο δυνατό και τελικά να τα παρατάνε όταν τα πράγματα γίνουν πιο δύσκολα.

Αυτά είναι τα 10 πιο συνηθισμένα πράγματα που πρέπει να εξαλείψετε από το λεξιλόγιό σας. Προσθέσαμε εναλλακτικές λύσεις ώστε να αντικαταστήσουν τις παλιές συνήθειες με φράσεις που πραγματικά ενθαρρύνουν τα παιδιά να κάνουν πράγματα μόνα τους εθελοντικά και να συνδέονται συναισθηματικά..
“Καλή δουλειά”
Το μεγαλύτερο πρόβλημα με αυτή τη φράση είναι ότι επαναλαμβάνεται συχνά και για πράγματα που το παιδί δεν έχει καταβάλει μεγάλη προσπάθεια για να κάνει. Αυτό διδάσκει τα παιδιά ότι όλα είναι “Καλή δουλειά” όταν το λένε οι γονείς.
Αντί για αυτό μπορείτε να δοκιμάσετε τη φράση “Μπράβο, προσπάθησες πολύ για αυτό” . Με το να επικεντρωνόμαστε στην προσπάθεια που κάνουν τα παιδιά τα μαθαίνουμε ότι η προσπάθεια είναι πιο σημαντική από το αποτέλεσμα.
“Καλό αγόρι/κορίτσι”
Αυτή η δήλωση ενώ λέγεται με καλές προθέσεις έχει ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα για το οποίο θα ήλπιζες. Οι περισσότεροι γονείς το λένε για να ωθήσουν τα παιδιά τους στην αυτοεκτίμηση. Δυστυχώς έχει διαφορετική επίδραση πάνω τους. Όταν τα παιδιά ακούνε τη φράση “Μπράβο αγόρι/κορίτσι μου” αφού εκτελούν μια εργασία που τους έχετε βάλει θεωρούν ότι είναι καλά μόνο και μόνο για αυτό τον λόγο.Αυτό δημιουργεί το σενάριο στο οποίο τα παιδιά θα φοβούνται μη χάσουν τον τίτλο του καλού παιδιού και το κίνητρο για να συμμετέχουν υπάρχει μόνο για να πάρουν πίσω την καλή γνώμη που είχατε για αυτά.
Αντί για αυτό δοκιμάστε τη φράση “το εκτιμώ πολύ που θες να συμμετέχεις” . Αυτό δίνει στα παιδιά την πλήρη γνώση από αυτό που θέλετε να κάνουν για εσάς και πως η συμπεριφορά τους έχει επιπτώσεις σε εσάς.
“Τι ωραία εικόνα”
Όταν αξιολογείς και κρίνεις το έργο τέχνης ενός παιδιού είναι σαν να του “κλέβεται” την ευκαιρία να κρίνουν μόνα τους τη δουλειά που έχουν κάνει.
Αντί για αυτό προσπαθήστε τη φράση “Βλέπω κόκκινο,κίτρινο,μπλε.. Θέλεις να μου πεις περισσότερα για την ζωγραφιά σου;” Με αυτό τον τρόπο δείχνετε ότι είστε παρατηρητικοί προς τη ζωγραφιά του παιδιού σας και δεν του ασκείται κριτική .Αφήστε το παιδί σας να καταλάβει από μόνο του αν η ζωγραφιά του είναι ωραία, γιατί πολύ πιθανό είναι να ήθελε να είναι μια τρομακτική εικόνα.
“Σταμάτα τώρα, αλλιώς…”
Το να φοβίζεις ένα παιδί δεν είναι ποτέ καλή ιδέα. Καταρχάς τους μαθαίνεις μια δεξιότητα που δεν θέλεις να αποκτήσουν : την ικανότητα να έχουν μια βίαιη προσέγγιση ή να χρησιμοποιούν την πονηριά για να πάρουν αυτό που θέλουν ακόμα και όταν το άλλο άτομο δεν είναι πρόθυμο να συμμετέχει.Στη συνέχεια βάζετε οι ίδιοι τον εαυτό σας σε δύσκολη θέση στην οποία ή θα πρέπει να έρθετε αντιμέτωποι με τους φόβους σας και να τα τιμωρήσετε φοβίζοντας τα πάνω στον θυμό σας ή να δείξετε στα παιδιά σας ότι οι απειλές σας είναι ανούσιες. Με όποιον από τους 2 τρόπους επιλέξετε δεν θα έχετε το αποτέλεσμα που θέλετε και έτσι θα καταστρέψετε τη χημεία που έχετε με το παιδί σας.
Αντί για αυτό μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τη φράση “Δε είναι σωστό να χτυπάς τον αδερφό σου,φοβάμαι ότι θα τραυματιστεί ή θα προσπαθήσει να σε χτυπήσει κι αυτός.Αν θες να χτυπήσεις κάτι χτύπα ένα μαξιλάρι”

“Αν κάνεις ___ τότε θα σου δώσω ___ ”

Δωροδοκώντας τα παιδιά είναι όπως να τα αποθαρρύνεις να συμμετέχουν απλά για χάριν της ευκολίας και της αρμονίας. Αυτό το είδος ανταλλαγής μπορεί εύκολα να πάρει τον κατήφορο και αν χρησιμοποιείται συχνά μπορεί να σας γυρίσει μπούμερανγκ. Π.χ “Όχι δεν θα καθαρίσω το δωμάτιο μου αν δε μου αγοράσεις πρώτα αυτό το παιχνίδι”
Αντί για αυτό δοκιμάστε τη φράση “Σε ευχαριστώ πολύ που με βοήθησες να μαζέψω” . Όταν προσφέρουμε την γνήσια ευγνωμοσύνη τα παιδιά έχουν από μόνα τους το κίνητρο να μας βοηθήσουν. Και αν τα παιδιά σας δεν σας βοηθούν τόσο συχνά θυμίστε τους την εποχή που το έκαναν.Έτσι το παιδί σας θα βγάλει το συμπέρασμα ότι το να βοηθάς έχει πλάκα.

“Είσαι τόσο έξυπνος/έξυπνη”

Όταν λες στα παιδιά ότι είναι έξυπνα εκείνα καταλαβαίνουν ότι τους το λες για να τονώσεις την αυτοπεποίθηση και την αυτοεκτίμησή τους.Όταν επαινείς τα παιδιά σου λοιπόν είναι σαν να κάνεις ακριβώς το αντίθετο. ‘Όταν λες στα παιδιά ότι είναι έξυπνα εκείνα καταλαβαίνουν αμέσως ότι το λες μόνο όταν έχουν καλούς βαθμούς ή πέτυχαν έναν στόχο και αυτή είναι αρκετή πίεση για ένα παιδί.
Αντί για αυτό προσπαθήστε να λέτε στα παιδιά σας ότι εκτιμάτε την προσπάθεια τους. Με το να επικενρώνεστε στην προσπάθεια και όχι σστο αποτέλεσμα δείχνετε στο παιδί σας τι είναι αυτό που μετράει.
“Μην κλαις”
Το να βλέπεται τα παιδιά σας να κλαίνε δεν είναι εύκολο. Αλλά όταν χρησιμοποιείται τις φράσεις όπως “Μην κλαις” είναι σαν να ακυρώνεται τα αισθήματα τους και να τους δείχνετε ότι τα δάκρυα δεν είναι αποδεκτά.
Προσπαθήστε να δώσετε λίγο χώρο στο παιδί σας όταν κλαίει και δοκιμάστε φράσεις όπως“Είναι εντάξει να κλαις. Όλοι χρειαζόμαστε να κλαίμε μερικές φορές.Θα είμαι εδώ να σε ακούσω όποτε το χρειαστείς.”

“Υπόσχομαι..”

Το να μην τηρείς την υπόσχεσή σου δεν είναι καθόλου ωραίο και μπορεί να πληγώσει τα παιδιά . Προτείνουμε να βγάλετε αυτή τη λέξη από το λεξιλόγιο σας σύντομα.
Αντί για αυτό επιλέξτε να είστε απόλυτα ειλικρινής με τα παιδιάς σας . Να είστε σίγουροι ότι θα κάνετε αυτό που θέλετε για τα παιδιά σας πριν τους το πείτε. Αν δεν κρατήσετε την υπόσχεσή σας εξηγήστε στα παιδιά σας τον λόγο και ζητήσετε τους να σας συγχωρέσουν. Θυμηθείτε, εσείς μαθαίνεται στα παιδιά σας πως να συμπεριφέρονται όταν αποτύχουν και σηκωθούν ξανά στα πόδια τους.

“Δεν είναι μεγάλη υπόθεση”

Υπάρχουν πάρα πολλοί τρόποι με τους οποίους μπορούμε να μειώσουμε τα αισθήματα των παιδιών.Οπότε προσέξτε το αυτό.Τα παιδιά συχνά δίνουν αξία σε πράγματα που για τους μεγάλους είναι μικρά και ασήμαντα.Για αυτό προσπαθήστε να δείτε τα πράγματα από την οπτική γωνία των παιδιών σας, να συμπάσχετε με τα αισθήματά τους ακόμα και αν βάζετε σύνορα ή λέτε όχι στα αιτήματά τους.
Χρησιμοποιήστε φράσεις όπως “Το ξέρω ότι πραγματικά ήθελες να το κάνεις αυτό,αλλά δε νομίζω να δουλέψει για σήμερα” ή “Το ξέρω ότι είσαι απογοητευμένος/η αλλά η απάντηση είναι όχι” και πολλές άλλες προτάσεις με σεβασμό παρά να προσπαθήσετε να τα πείσετε ότι επιθυμίες τους δεν έχουν τόση σημασία.

“Γιατί το έκανες αυτό;”

Αν το παιδί σας έχει κάνει κάτι με το οποίο δε συμφωνείτε και δε σας αρέσει σίγουρα θα χρειαστεί να του κάνετε μια συζήτηση για αυτό.Όπως και να χει,το σημαντικό της στιγμής δεν είναι ότι το παιδί σας μπορεί να μάθει από τα λάθη του.Όταν λοιπόν το παιδί σας σας ρωτήσει “Γιατί” θα το κάνετε να σκεφτεί και να αναλύσει την συμπεριφορά του,το οποίο θέλει προηγμένες δεξιότητες, ακόμα και για τους ενήλικες.’Έτσι αντιμέτωπα με αυτή την ερώτηση πολλά παιδιά θα κάτσουν κάτω και θα αρχίσουν να αμύνονται.
Αντί για αυτό ανοίξτε τις γραμμές επικοινωνίας προσπαθώντας να καταλάβετε τι μπορεί να αισθάνεται το παιδί σας και ποιες μπορεί να είναι οι υποκείμενες ανάγκες του.Δοκιμάστε φράσεις όπως “Ένιωθες απογοητευμένος επειδή οι φίλοι σου δεν άκουσαν την ιδέα σου;”.Προσπαθώντας να καταλάβετε τι αισθάνεται και τι χρειάζεται το παιδί σας,μπορεί να ανακαλύψετε τη δική σας αναστάτωση για το συγκεκριμένο περιστατικό.