Eπαχθή μέτρα φέρνει η προκαταρκτική συμφωνία, ίσως, όμως να κερδίσαμε και κάτι, όπως τον προσανατολισμό του Βόλφγκανγκ Σόϊμπλε στο ότι με το οριστικό και βέβαιο κλείσιμο της τεχνικής συμφωνίας συζητάμε για να συμφωνήσουμε στην ελάφρυνση χρέους ως τις 22 Μαΐου.

Το είπε και ο ίδιος ο πρόεδρος του Eurogroup Γερούν Νταϊσελμπλούμ μετά την χθεσινή σύνοδο ότι μόλις τελειώσουμε με τα μέτρα ξεκινά η συζήτηση για το χρέος και τα πρωτογενή πλεονάσματα όπου έχουμε επίσης ένα κέρδος.

Τούτο διότι κοινοτικές πηγές προβλέπουν ότι κερδίζει έδαφος το σενάριο η Ελλάδα να υποχρεωθεί να πετυχαίνει πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ για πέντε χρόνια. Το διάστημα είναι μεγαλύτερο από τα τρία χρόνια που είχε την προσδοκία να πετύχει η ελληνική Κυβέρνηση αλλά σαφώς μικρότερο από τα 10 χρόνια που ζητούσε το Βερολίνο.

Όλα αυτά θα γίνουν αφού ψηφιστεί το πακέτο μέτρων και αντίμετρων για την διετία 2019- 2020 που έχει και καλά αλλά και επώδυνα κεφάλαια.

Στα θετικά της συμφωνίας για τα πρόσθετα μέτρα είναι ότι οι θεσμοί δέχθηκαν σχεδόν όλα όσα πρότεινε η ελληνική πλευρά.

Η προσαρμογή του 1% (1,8 δισ ευρώ) από την περικοπή συντάξεων θα αντικριστεί από μέτρα:

-Η μείωση της συμμετοχής στα φάρμακα για τους συνταξιούχους

– Η επιδότηση 150.000 παιδιών για την παρακολούθηση παιδικών σταθμών

– Ο διπλασιασμός των σχολικών γευμάτων που δίνονται σε σχολεία

– Η αύξηση των επιδομάτων ενοικίου για τα πολύ χαμηλά εισοδηματικά στρώματα.

Αντιστοίχως η προσαρμογή κατά 1% του ΑΕΠ (1,8 δισ ευρώ) από την μείωση του αφορολόγητου θα αντικριστεί με μέτρα όπως:

– Η μείωση του πρώτου συντελεστή στα φυσικά πρόσωπα από το 22% στο 20%

– Η μείωση του φόρου στις επιχειρήσεις από το 29% σήμερα στο 26%

– Η μικρή μείωση του ΕΝΦΙΑ κατά περίπου 200 εκ ευρώ που θα επιτρέψει σε νοικοκυριά κοντά στο όριο της φτώχειας να απαλλαγούν από το φόρο .

– Η επανεξέταση των ασφαλιστικών εισφορών για ελεύθερους επαγγελματίες.

Στα αρνητικά (εκτός από τα ίδια τα περιοριστικά μέτρα) θα μπορούσε να καταγραφεί η προσθήκη της «ρήτρας καλής εκτέλεσης» . Ότι δηλαδή η Ελλάδα θα ενεργοποιήσει τα αντισταθμιστικά μέτρα μόνο αν πετύχει του δημοσιονομικούς στόχους που θα έχουν συμφωνηθεί.

Θετικό είναι ακόμη και το πάγωμα επώδυνών αλλαγών του εργασιακού όπως είναι η αύξηση ή και η απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων και η επαναφορά του θεσμού της ανταπεργίας όπως ζητούσε το ΔΝΤ.

Παράλληλη θετική είναι σίγουρα και η απόφαση ότι από τον Σεπτέμβριο του 2018 θα επανέλθουν σταδιακά οι συλλογικές διαπραγματεύσεις μαζί με την επεκτασιμότητα και την δυνατότητα οι μισθοί να ρυθμίζονται με βάση την ευνοϊκότερη ρύθμιση του κάθε κλάδου.

Τα «γκρίζα» σημεία

Στα «γκρίζα» σημεία της συμφωνίας, το πρώτο είναι το πότε και το πώς θα εφαρμοστούν τα «αντίμετρα».

Ο πρόεδρος του Eurogroup είπε ότι η Αθήνα μπορεί να εφαρμόσει αντισταθμιστικά μέτρα αν η Ελλάδα υπερβεί το στόχο για τα πρωτογενή πλεονάσματα .

Αυτό σημαίνει ότι για να έχει την ενεργοποίηση αντισταθμιστικών μέτρων ύψους 1% του ΑΕΠ το 2019 θα πρέπει να έχει επιτευχθεί πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ το 2018 και η πρόβλεψη για το 2019 στην οποία θα πρέπει να συμφωνούν όλοι οι θεσμοί θα είναι ότι η Ελλάδα θα πρέπει να πετύχει πλεόνασμα 4,5% του ΑΕΠ

Ο κ. Τσακαλώτος αργότερα επέμενε ότι σε κάθε περίπτωση μέτρα και αντίμετρα θα είναι ισόποσα και θα ενεργοποιηθούν σταδιακά από το 2019 . Δηλαδή θα υπάρξουν αντισταθμιστικά μέτρα 1% το 2019 και 1% του ΑΕΠ το 2020 .

Το δεύτερο θολό σημείο είναι ο μηχανισμός πρόβλεψης της δημοσιονομικής επίδοσης της Ελλάδας . Το ΔΝΤ δεν δείχνει να πολυεμπιστεύεται τις προβλέψεις της Eurostat και η ΕΕ δεν θέλει να χάσει την εξουσία στις προβλέψεις των κρατών μελών της.

Το θέμα θα συνεχίσει να συζητείται και τους επόμενους μήνες αφού υπάρχει άτυπη συμφωνία ότι θα πρέπει να κλείσει πριν το τέλος του χρόνου.

Πηγή κειμένου:

madata.gr